ชื่อบทกลอน:..จะรู้บ้างไหม?
ผู้แต่ง:...รัตนาวดี..
ทุกคืนที่ คลื่นเหงา รุมเร้ารอบ
ดุจล้อมกรอบ ฤทัย จนไหวหวั่น
คิดถึงคำ ใครหนึ่ง ซึ่งจำนรรจ์
เคยร่วมฝัน พร่ำพลอด กอดอุ่นอิง..
เวิ้งขอบฟ้า กว้างไกล เหนือใดกั้น
ทุกคืนวัน ความเหงา วิ่งเข้าสิง
ฤาถูกมนตร์ ทายทัก ส่งรักจริง
ในความนิ่ง ไยเรา เศร้าเดียวดาย..
ยามค่ำคืน ที่เหงา เข้าสะกิด
สุมดวงจิต ร้อนรน หม่นกระหาย
ความคิดถืง ดื่มด่ำ ทำเหงาคลาย
คนโชคร้าย พอฟื้น คืนฤดี..
เธอจะรู้ บ้างไหม ใครคนหนึ่ง
กำลังซึ้ง วันวาน ซ่านสุขี
ขอพระพรหม ดลใจ ได้โปรดที
นำรักนี้ นิรันดร์ และมั่นคง..
เหลียวมองจันทร์ โดดเดี่ยว เปลี่ยวเวหา
ชวนให้เหงา วิญญาณ์ พาจิตหลง
โอ้..เธอจ๋า อยู่ไหน ใจพะวง
คนซื่อตรง ครวญหา ทุกนาที..
รัตนาวดี
ผู้แต่ง:...รัตนาวดี..
ทุกคืนที่ คลื่นเหงา รุมเร้ารอบ
ดุจล้อมกรอบ ฤทัย จนไหวหวั่น
คิดถึงคำ ใครหนึ่ง ซึ่งจำนรรจ์
เคยร่วมฝัน พร่ำพลอด กอดอุ่นอิง..
เวิ้งขอบฟ้า กว้างไกล เหนือใดกั้น
ทุกคืนวัน ความเหงา วิ่งเข้าสิง
ฤาถูกมนตร์ ทายทัก ส่งรักจริง
ในความนิ่ง ไยเรา เศร้าเดียวดาย..
ยามค่ำคืน ที่เหงา เข้าสะกิด
สุมดวงจิต ร้อนรน หม่นกระหาย
ความคิดถืง ดื่มด่ำ ทำเหงาคลาย
คนโชคร้าย พอฟื้น คืนฤดี..
เธอจะรู้ บ้างไหม ใครคนหนึ่ง
กำลังซึ้ง วันวาน ซ่านสุขี
ขอพระพรหม ดลใจ ได้โปรดที
นำรักนี้ นิรันดร์ และมั่นคง..
เหลียวมองจันทร์ โดดเดี่ยว เปลี่ยวเวหา
ชวนให้เหงา วิญญาณ์ พาจิตหลง
โอ้..เธอจ๋า อยู่ไหน ใจพะวง
คนซื่อตรง ครวญหา ทุกนาที..
รัตนาวดี