เผชิญหน้า
....................
ดินชั้นแรกแตกออกกลางหมอกพร่า
เห็นแววตาสีแดงรอยแฝงลึก
บรรยากาศอึดอัดสงัดดึก
หลังซอยลึกนึกหวาด, ขยาดกลัว
หลอดไฟดวงสุดท้ายขยายม่าน
บนเพดานดูจืดมืดสลัว
อาคารร้างแสงอับถึงกับมัว
ปกคลุมทั่วด้วยหญ้า, นานาพรรณ
กลิ่นเหม็นหืนขื่นขับจับจมูก
เดาไม่ถูกทั้งหมดแทบอดกลั้น
สิ่งที่เห็นสัมผัสเข้าประจัญ
สะดุ้งพลัน! อารมณ์, เมื่อก้มมอง
ดวงตานั้นปูดโปนเหมือนโดนพิษ
ปากน้อยนิดโหยหวนชวนสยอง
วินาทีก้าวขามาประคอง
เนื้อสมองหลุดลุ่ย, เป็นขุยดิน
กัดฟันกรอด ลอด กรามยามสะบัด
แล้วสลัดหนอนหลุดไปสุดหิน
ดันตัวลุกขึ้นพาดผงาดบิน
จนหนอนดิ้นเป็นทาง, ระหว่างเดิน
ไม่ทันได้เอ่ยถามคำรามขู่
กระโจนสู่กำแพงจากแรงเหิน
สบสายตาเบื้องบนดูหม่นเมิน
มันหลอนเกินสติ, อธิบาย
พอม่านตาขยายก็หายวับ
ไปพร้อมกับเสียงผุดครั้งสุดท้าย
...เสียงระฆังกังวานจนบานปลาย
แล้วความตายหลายครา,จะมาเยือน!...
..........................
ภาพจากอินเตอร์เน็ต
โปรดติดตามตอนต่อไป!