หายนะใต้กอผักบุ้ง
ฤาวรุณพิโรธแต่โสดนั้น
ยังไม่สมสาทัณฑ์ เทียบถ่อย
ที่กระเบื้องเฟื่องหรูฟูลอย
มนุษย์ร่านล้านร้อย ต้องทำลาย
กระหยิ่มโปรยโรยปลิด จากน้ำปาด
กงไกรลาศระกำล่ม จมสลาย
พิจิตหลากโพทะเล ทะเลกลาย
ชุมแสงหายผ่ายโผมโนรมย์
ป่าสักโหมโถมใส่ชลสิทธิ์
สะแกกรังวิกฤติหวิดถล่ม
อ่างทองท้องกะทะยิ่งระทม
บางบาลเลิ้งหลากซม ถึงบางไทร
แต่พลังเห็นรอยนั่นน้อยนิด
ถึงหาญปิดติดฝายเอาทรายใส่
ก็เขื่อนปริ่มริมสันล้นคันใน
รอปริภัยเพทฝังพลุ่งพังภินท์
แม้เร่งผ่านลัดโพธิ์รพีพัฒน์
จอดเรือจัดระหัดแปรกระแสสินธุ์
กว่าน้ำหมาดราดแล่นเลยแผ่นดิน
ต้องทนชินชุ่มนองเกินสองเดือน
แล้วโลกร้อนหรือไม่สร้างไอน้ำ
พายุหอบเมฆดำถลำเถื่อน
น้ำที่ผันช้าช้ากลับมาเยือน
ป่าถล่มถมสะเทือน แค่นาที
ทะลักโผนโจนข้าม เขื่อนขาด
กลืนกวาดอินทนนท์ขุ่นโคลนสี
เป็นผาน้ำค้ำฟ้าเข้าธานี
สรรพสัตว์บัดพลี ใส่เพรงกรรม
ฟ้าคล้ำกร่ำทะมึน ครืนคลั่ง
คลื่นใหญ่โจนโผนพัง ยังระส่ำ
แหละที่มั่นสุดท้าย สุดปลายจำ
ก็ดิ่งลับดับดำ สู่บาดาล ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๔.๐๙.๕๔
ฤาวรุณพิโรธแต่โสดนั้น
ยังไม่สมสาทัณฑ์ เทียบถ่อย
ที่กระเบื้องเฟื่องหรูฟูลอย
มนุษย์ร่านล้านร้อย ต้องทำลาย
กระหยิ่มโปรยโรยปลิด จากน้ำปาด
กงไกรลาศระกำล่ม จมสลาย
พิจิตหลากโพทะเล ทะเลกลาย
ชุมแสงหายผ่ายโผมโนรมย์
ป่าสักโหมโถมใส่ชลสิทธิ์
สะแกกรังวิกฤติหวิดถล่ม
อ่างทองท้องกะทะยิ่งระทม
บางบาลเลิ้งหลากซม ถึงบางไทร
แต่พลังเห็นรอยนั่นน้อยนิด
ถึงหาญปิดติดฝายเอาทรายใส่
ก็เขื่อนปริ่มริมสันล้นคันใน
รอปริภัยเพทฝังพลุ่งพังภินท์
แม้เร่งผ่านลัดโพธิ์รพีพัฒน์
จอดเรือจัดระหัดแปรกระแสสินธุ์
กว่าน้ำหมาดราดแล่นเลยแผ่นดิน
ต้องทนชินชุ่มนองเกินสองเดือน
แล้วโลกร้อนหรือไม่สร้างไอน้ำ
พายุหอบเมฆดำถลำเถื่อน
น้ำที่ผันช้าช้ากลับมาเยือน
ป่าถล่มถมสะเทือน แค่นาที
ทะลักโผนโจนข้าม เขื่อนขาด
กลืนกวาดอินทนนท์ขุ่นโคลนสี
เป็นผาน้ำค้ำฟ้าเข้าธานี
สรรพสัตว์บัดพลี ใส่เพรงกรรม
ฟ้าคล้ำกร่ำทะมึน ครืนคลั่ง
คลื่นใหญ่โจนโผนพัง ยังระส่ำ
แหละที่มั่นสุดท้าย สุดปลายจำ
ก็ดิ่งลับดับดำ สู่บาดาล ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๔.๐๙.๕๔