[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

"บ้านในฝัน"เป็นเรือนไม้ริมชายน้ำ
ปลูกไม้ค้ำไม้หอมยอมทุกสิ่ง
มีเธอเคียงเพียงรักได้พักพิง
ขอโอบอิงอุ่นไอหัวใจเรา

เสร็จจากงานยามเย็นเห็นสำรับ
พี่ปรุงปรับขยับขยายบ่ายวันเสาร์
ผูกชิงช้าผ้าฝ้าย..สายน้ำ..เงา
แว่วเพลงเบาเคล้าคลอ.ยกยอ..กลอน

บ้านสักหลังฝังกายกับชายซื่อ
เขียนหนังสือสื่อแนบแอบอักษร
อ้างความรักดั่งนิยายคล้ายละคร
สองเรานอนนับดาวเป็น"ชาวดอย"

....music....

เคยใฝ่ฝันบ้านหนึ่งหลังสร้างให้ได้
ยามป่วยไข้พักเงาไม่เหงาหงอย
แบบทรงไทยในผังความหวังคอย
หลายปีคล้อยสมดังตั้งใจปอง

ทั้งสิ่งของเครื่องใช้ไม่น้อยหน้า
มีไฟฟ้าประปาใสไม่หม่นหมอง
ทะเบียนบ้านชื่ออยู่รู้ครอบครอง
ใจลำพองบ้านในฝันนั้นเป็นจริง

ยามค่ำคืนยืนระเบียงเสียงหริ่งร้อง
เหมือนจะฟ้องขาดคู่เอ็นดูยิ่ง
ประชันเสียงขันแข่งแย่งอ้างอิง
เพื่อเป็นสิ่งยืนยันไม่ผันแปร

ลมพัดไอน้ำค้างโดนร่างหนาว
อ้าปากหาวเข้านอนก่อนจะแย่
ไม่สบายไร้คนอยู่คอยดูแล
ล้มนอนแผ่หลับฝันเรื่องมันยาว

ที่ในฝันไม่เดี่ยวเปลี่ยวใจนัก
มีคนรักนอนใกล้ได้คลายหนาว
เฝ้าดูแสงริบหรี่ที่ดวงดาว
ด้วยวัยสาวหนุนแขนแสนอุ่นใจ

ตื่นขึ้นมาความฝันก็พลันหาย
เหลือเพียงกายเรานั้นเริ่มหวั่นไหว
เพียงเงาผ่านครั้งนี้ที่พ้นไป
ความหวังใหม่ฝันในบ้านขอมันจริง.

นพ
24 ก.ย.54