ภาพจากอินเตอร์เน็ต
ธรรมชาติทุกสัดส่วน.. ล้วนคือความเหงา
เป็นคืนหนึ่งฟ้ามืดชืดสนิท
เมฆลอยมิดปิดหาวเสียงกราวฝน
เปรี้ยงเปรี้ยงปร้างฟ้าร้องหมองกมล
เปาะแปะหล่นบนบ้านหลังคาเรือน
ลมแปรปรวนชวนโศกลมโบกเศร้า
แทรกรุกเร้าเหงาใจทำให้เหมือน
อากัปคนหม่นหมองนั่งครองเดือน
รอผ่านเคลื่อนเลื่อนจากพรากราตรี
เสียงใบไม้เหี่ยวเฉาเน่ากับพื้น
ร้องไห้ครืนครางครวญชวนหมองศรี
ใบไม้แห้งกรอบแกรบแสบฤดี
โดนป่นปี้ขยี้ยับกับพื้นดิน
พิรุณโรยโปรยลงคงพิภพ
มาสยบยังหนชลสินธุ์
ไหลเอื่อยเฉื่อยเรื่อยลู่หดหู่จินต์
เฉกยุพินสิ้นสุขทุกข์อาวรณ์
หริ่งเรไรร้องเรียกเพรียกความเหงา
กบอึ่งเล่าร้องหาคืนหมาหอน
ไร้หลักพึ่งแหล่งพักจักเปียกปอน
รันทดย้อนยาตรเยื้องเบื้องพงไพร
ค่ำคืนครึ้มดำขลับกับเมฆหม่น
ดาราบนหนหาวเคยวาวใส
คืนนี้แสงริบหรี่เหมือนหนีไป
ปล่อยจันทร์ไห้โดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา
เป็นคืนหนึ่งฟ้ามืดชืดสนิท
เมฆลอยมิดปิดหาวเสียงกราวฝน
เปรี้ยงเปรี้ยงปร้างฟ้าร้องหมองกมล
เปาะแปะหล่นบนบ้านหลังคาเรือน
ลมแปรปรวนชวนโศกลมโบกเศร้า
แทรกรุกเร้าเหงาใจทำให้เหมือน
อากัปคนหม่นหมองนั่งครองเดือน
รอผ่านเคลื่อนเลื่อนจากพรากราตรี
เสียงใบไม้เหี่ยวเฉาเน่ากับพื้น
ร้องไห้ครืนครางครวญชวนหมองศรี
ใบไม้แห้งกรอบแกรบแสบฤดี
โดนป่นปี้ขยี้ยับกับพื้นดิน
พิรุณโรยโปรยลงคงพิภพ
มาสยบยังหนชลสินธุ์
ไหลเอื่อยเฉื่อยเรื่อยลู่หดหู่จินต์
เฉกยุพินสิ้นสุขทุกข์อาวรณ์
หริ่งเรไรร้องเรียกเพรียกความเหงา
กบอึ่งเล่าร้องหาคืนหมาหอน
ไร้หลักพึ่งแหล่งพักจักเปียกปอน
รันทดย้อนยาตรเยื้องเบื้องพงไพร
ค่ำคืนครึ้มดำขลับกับเมฆหม่น
ดาราบนหนหาวเคยวาวใส
คืนนี้แสงริบหรี่เหมือนหนีไป
ปล่อยจันทร์ไห้โดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา
บัณฑิตเมืองสิงห์
ธรรมชาติจริงๆก็เป็นเยี่ยงนี้แลเจ้าค่ะ
.. กุสุมา ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
