ถามว่า"เขาสร้างอิทธิพลบนชีวิต"
ให้เธอคิดมองกลับจนสับสน
ถามว่า"เธอมีหัวใจให้ใครยล-
คิดมีฉันปะปน..สักคนมั๊ย?"
อันร้อยกรองเล่าความตามบทเหงา
ว่าบรรเทาเศร้าฉันนั้นไม่ใช่
ที่เขียนมาสาธยายก็คล้ายไฟ
ดั่งโหมใส่อกร้อนเป็นฟอนฟืน
มิได้โทษโกรธฟ้านภาหาว
ให้มีกลิ่นเหม็นคาวโทษดาวอื่น
มิได้แค้นเคืองอึ่งหนึ่งชั่วคืน
มิได้ฝืนหัวใจโทษไรเร
หากถามว่าอิทธิพลบนชีวิต
ใครลิขิตจิตฉันให้หันเห
ขอตอบเธอแล้วกันฉันเกเร
ที่ทุ่มเทความรักมากเกินไป
มิมีคนบัญชาว่าคำสั่ง
จะลุกนั่งยืนเดินเหินไปไหน
ฉันมีสิ่งหนึ่งถือคือหัวใจ
มิต้องใช้ดวงเดือนมาเตือนตน
หากถามว่าหัวใจอยู่ไหนเหรอ
จะมีเธอบ้างไหมไยสับสน
ขอตอบให้ได้ชื่นรื่นกมล
ฉันน่ะรักทุกคนบนบ้านกลอน
ว่าบรรเทาเศร้าฉันนั้นไม่ใช่
ที่เขียนมาสาธยายก็คล้ายไฟ
ดั่งโหมใส่อกร้อนเป็นฟอนฟืน
มิได้โทษโกรธฟ้านภาหาว
ให้มีกลิ่นเหม็นคาวโทษดาวอื่น
มิได้แค้นเคืองอึ่งหนึ่งชั่วคืน
มิได้ฝืนหัวใจโทษไรเร
หากถามว่าอิทธิพลบนชีวิต
ใครลิขิตจิตฉันให้หันเห
ขอตอบเธอแล้วกันฉันเกเร
ที่ทุ่มเทความรักมากเกินไป
มิมีคนบัญชาว่าคำสั่ง
จะลุกนั่งยืนเดินเหินไปไหน
ฉันมีสิ่งหนึ่งถือคือหัวใจ
มิต้องใช้ดวงเดือนมาเตือนตน
หากถามว่าหัวใจอยู่ไหนเหรอ
จะมีเธอบ้างไหมไยสับสน
ขอตอบให้ได้ชื่นรื่นกมล
ฉันน่ะรักทุกคนบนบ้านกลอน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
