"รักเธอทุกฤดูกาล"
เพราะหัวใจ เพ้อพร่ำ แต่คำรัก
จึงทอถัก อักษร ด้วยกลอนที่
กลั่นกรองร้อย ถ้อยขาน กานท์กวี
สื่อสารผ่าน วลี ที่เบิกบาน
ฤดูหนาว..เพ้อบ่น ทนหนาวหนัก
ฤดูร้อน ...เยี่ยมทัก บอกรักหวาน
ฤดูฝน...หล่นปราย เป็นสายธาร
ยังดำรง ร้อยกานท์ ผ่านวลี
ฤดูใจ ว่ายเวียน เขียนคำว่า
รักล้ำค่า บรรจบ ไม่หลบหนี
นิจนิรันดร์ แน่วแน่ แม้นานปี
จะไม่มี อื่นแฝง เสแสร้งใด
เพราะว่ามี รักให้ ด้วยใจแน่
ไม่เคยแคร์ คำคน ที่พ่นใส่
ด้วยสำคัญ เพียงหนึ่ง ซึ้งทรวงใน
จะมองใคร ยากเทียบ จะเปรียบเปรย
ไม่ต้องรอ ฤดูกาล เพื่อสานถัก
ร้อยคำรัก ทอทาบ มิฉาบเฉย
จะเมื่อไหร่ ก็รัก รักอย่างเคย
ทุกถ้อยเอ่ย จากใจ มอบให้กัน
ฤดูกาล ผ่านผัน นั้นเพียงช่วง
ฤดูรัก ใช่ล่วง จากห้วงฝัน
ฤดูแห่ง คิดถึง ตรึงนิรันดร์
ฤดูความ ผูกพัน ยังมั่นคง.........
สุนันยา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
