ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนนอนไม่ฝัน
เหมือนไร้วันเดือนปีไม่มีหวัง
ตกอยู่ใต้ความมืดมิดอนิจจัง
มรณังใกล้มาถ้าไม่มี
ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนสอนคนอื่น
ความสดชื่นกางปีกหลบหลีกหนี
ความหดหู่ซึมเศร้าเข้าทันที
ส่วนความดียังอยู่หมู่นักกลอน
ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนอ้อนสาวสาว
กลัวเธอหนาวตลอดต้องกอดหมอน
ทั้งที่รู้เธอไม่รักมักตัดรอน
ขอบังอรเพียงอ่านพอผ่านตา
ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนอ้อนวอนเพื่อน
อย่าแชเชือนเขียนหน่อยคอยอยู่หนา
แค่ได้อ่านก็สุขทุกเวลา
เพราะรู้ว่าคือชีวิตมิตรนักกลอน
เหมือนไร้วันเดือนปีไม่มีหวัง
ตกอยู่ใต้ความมืดมิดอนิจจัง
มรณังใกล้มาถ้าไม่มี
ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนสอนคนอื่น
ความสดชื่นกางปีกหลบหลีกหนี
ความหดหู่ซึมเศร้าเข้าทันที
ส่วนความดียังอยู่หมู่นักกลอน
ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนอ้อนสาวสาว
กลัวเธอหนาวตลอดต้องกอดหมอน
ทั้งที่รู้เธอไม่รักมักตัดรอน
ขอบังอรเพียงอ่านพอผ่านตา
ถ้าวันไหนไม่เขียนกลอนอ้อนวอนเพื่อน
อย่าแชเชือนเขียนหน่อยคอยอยู่หนา
แค่ได้อ่านก็สุขทุกเวลา
เพราะรู้ว่าคือชีวิตมิตรนักกลอน