ถ้อยอักษร กลอนน้อง คำพ้องเป็น เปรียบดังเช่น เห็นนั้น ให้หวั่นใจ
คงเป็นคำ จำมาอ้าง หาทางเลี่ยง เธอเอนเอียง เพียงไพเพราะ เสนาะใส่
วันล่วงผ่าน นานเนิ่น คงเมินไป หลีกหนีไกล ให้หวั่น เกินบรรยาย
คำหวานหวาน ผ่านถ้อย ร้อยคำรัก หรือประจักษ์ จิตภักดิ์ สมัครหมาย
หรือพูดเพียง เสียงอ้อน ไว้วอนชาย หรือพูดง่าย กลายเกลี้ยง เพียงทดลอง
น้องฝากดาว สกาวใส ด้วยใจห่วง พี่ก็ฝาก จากอีกดวง เป็นบ่วงสอง
ดาวซ้อนดาว พราวแสงใส น่าใฝ่ปอง แหงนมองจ้อง เห็นน้องยิ้ม พี่อิ่มใจ
"มังตรา"
เรียงร้อยรัก ฝากดาว ที่พราวฟ้า
หวังดารา ช่วยรับ ซับอ่อนไหว
เก็บรักษา ดูแล ถึงแม้ไกล
ประครองไว้ แดนสรวง ห้วงเมฆินทร์
มิอาจฝาก รักนี้ ไว้ที่ไหน
เพราะกลัวภัย คล้าย ย่ำทำร้ายสิ้น
ให้ดาวล้อม รักสวย รวยระริน
ด้วยดวงจินต์ สานสาย ใครหนึ่งครอง
ไม่เคยคิด เสแสร้ง หรือแกล้วเลี่ยง
ไม่อยากเสียง รักหาย กับกลายหมอง
ไม่กล้าฝาก "มังตรา" ให้มาจอง
ไม่กล้าลอง กลัวรัก ต้องหักพัง
"น้องฝากดาว สกาวใส ด้วยใจห่วง"(ขอยืม คุณมังตรา.)
กลัวถูกลวง ทรวงร้าว เขาหักหลัง
เพราะว่าความ เป็นจริง ทุกสิ่งยัง
ไม่รู้ชัง หรือชอบ พี่มอบมา...
"สุนันยา
หวังดารา ช่วยรับ ซับอ่อนไหว
เก็บรักษา ดูแล ถึงแม้ไกล
ประครองไว้ แดนสรวง ห้วงเมฆินทร์
มิอาจฝาก รักนี้ ไว้ที่ไหน
เพราะกลัวภัย คล้าย ย่ำทำร้ายสิ้น
ให้ดาวล้อม รักสวย รวยระริน
ด้วยดวงจินต์ สานสาย ใครหนึ่งครอง
ไม่เคยคิด เสแสร้ง หรือแกล้วเลี่ยง
ไม่อยากเสียง รักหาย กับกลายหมอง
ไม่กล้าฝาก "มังตรา" ให้มาจอง
ไม่กล้าลอง กลัวรัก ต้องหักพัง
"น้องฝากดาว สกาวใส ด้วยใจห่วง"(ขอยืม คุณมังตรา.)
กลัวถูกลวง ทรวงร้าว เขาหักหลัง
เพราะว่าความ เป็นจริง ทุกสิ่งยัง
ไม่รู้ชัง หรือชอบ พี่มอบมา...
"สุนันยา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
