...ขออุทิศ ส่วนบุญ ที่สะสม
...ขอเพียงฉัน เลิกเหงา แลเศร้าตรม
. ..ความขื่นขม จมหาย ไปกับกลอน
....จะไม่รอ ไม่ขอ สิ่งใดมาก
...ขอให้จาก กันไป ให้สั่งสอน
....ขอเป็นเพียง สิ่งเดียว เฝ้าขอพร
...ด้วยทุกตอน คื่นค่ำ หายซ้ำใจ
...น้ำตานี้ เป็นเพื่อน เตื่อนเสมอ
...ยามแรกเจอ ก็พร้อม เป็นเพื่อนให้
...ยามเราทุกข์ เราสุข เจ้าห่วงใย
...เราจึงได้ เป็นเพื่อน เดินเคียงกัน
~ploy pim~
รอยน้ำตาหยดไหลได้สะอื้น
ทั้งยามตื่นแลนอนหลอกหลอนฉัน
กระไรหรือใยคือความสำคัญ
ยังหวาดหวั่นแปรใจมิวายวาง
ความโศกเศร้าอาลัยในความรัก
อนาถนักฉันเองที่หมายสร้าง
ที่ว่าไว้ว่าดีที่จักวาง
กลับต้องร้างเลิกลาอาลัยเอย
ทั้งยามตื่นแลนอนหลอกหลอนฉัน
กระไรหรือใยคือความสำคัญ
ยังหวาดหวั่นแปรใจมิวายวาง
ความโศกเศร้าอาลัยในความรัก
อนาถนักฉันเองที่หมายสร้าง
ที่ว่าไว้ว่าดีที่จักวาง
กลับต้องร้างเลิกลาอาลัยเอย
สิตางศุ์ ๒๒๐๙๒๕๕๔