ไปดีเถิดเส้นทางอยู่ข้างหน้า
หากคิดว่าโรยกุหลาบอาบความหวาน
มีเพียบพร้อมอย่างน้องเคยต้องการ
ดลบันดาลสุขยิ่งกว่าสิ่งใด
พี่อยากฟังหัวเราะเพราะเริงร่า
มากยิ่งกว่าเห็นน้องร่ำร้องไห้
คราวที่น้องพ่ายแพ้แก่หัวใจ
พี่เคยได้ปลอบรับซับน้ำตา
ไปเถิดน้องคนดีอย่ามีห่วง
พี่ชายทรวงขมอย่างไรก็ไม่ว่า
บาดแผลพอจะช่วยด้วยเวลา
และเยียวยาด้วยบทกวีของพี่เอง
จะเขียนปลอบระบายความพ่ายแพ้
จะเขียนแก้ทุกข์ท้นเหมือนคนเก่ง
จะเขียนถึงความช้ำย้ำไม่เกรง
จะเขียนเพลงอำลาคราจากกัน
พี่ไม่มีอะไรให้น้องมาก
นอกเสียจากคำกลอนพรสั้นสั้น
จากหัวใจที่แหลกเคยแลกปัน
จวบถึงวันพี่โศกน้องโบกมือ
คงไม่ได้เป็นพี่ที่น้องรัก
ผู้ใดจักห้ามใจน้องได้หรือ
น้องตัดเองมิใช่ใครแย่งยื้อ
เป็นได้คือแค่พี่ที่รักน้อง
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
