อ่านหัวข้อ ก็สนใจ ใคร่ต่อติด
เฝ้าครุ่นคิด ทางกลอน อ้อนให้หวาน
เฝ้าสนใจ แต่ไม่กล้า ท้านงคราญ
เยาวมาลย์ ไยลังเล เทรักไป
ตามมาเชียร์ หัวใจ ให้หาญกล้า
ตามมาบอก ให้เดินหน้า อย่าหวามไหว
ตามมาลุ้น อุ่นไอรัก อย่ากั๊กไว้
ตามมาให้ ไล่ล่าฝัน อย่าพลันรอ
เมื่อสนใจ ไยไม่กล้า ล่าความฝัน
เมื่อไหวหวั่น ไยไม่เผย เอ่ยคำง้อ
เมื่อรักแล้ว ไยลีลา อย่ารั้งรอ
เมื่อเออออ ว่าคือ "ใช่" ให้ลุยเลย
เพราะเป็นหญิง ฤาจึงหยิ่ง ในศักดิ์ศรี
เพราะภาพลักษณ์ กุลสตรี ที่ต้องเฉย
เพราะติดกรอบ ประเพณี ที่คุ้นเคย
ไม่เป็นไรเลย..หากคิดดีซะอย่าง..อย่ารั้งรอ
อิอิ..มาเชียร์เรยา..
กราบขอบคุณพี่ต่ายหมายใจช่วย
ก็เห็นด้วยรักที่ใจไม่กล้าต่อ
ก็จึงอยู่อย่างเหงาเหมือนเฝ้าตอ
จะตามง้อก็อายมาหลายครา
พยายามทำใจให้หายเขิน
แต่ก็เกินด้วยรักมักไม่กล้า
อยากชวนพี่ต่ายด้วยช่วยเรยา
คงเข้าท่ากล้าพบประสบเจอ
อยากจะเผยความนัยให้อย่างยิ่ง
แต่เป็นหญิงจำใจไม่เสนอ
เอาแต่เก็บเหน็บไว้ที่ใจเธอ
จึงพร่ำเพ้อเป็นกลอนอ้อนบอกชาย
๑เรยา๑
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
