เรื่องของเราเฝ้าจำขอย้ำว่า
มีเพียงเราดีกว่าเธอว่าไหม
เขามิรู้เราสองต้องอย่างไร
อยู่ที่ใจสองเราเข้าใจกัน
ใครจะห้ามปรามไว้อย่าได้สน
เราสองคนจงรักภักดีมั่น
สองเราต่างร่วมปลูกความผูกพัน
จะสำคัญเกินกว่าวาจาคน
เรามาสร้างทางรักไปให้พิสุทธิ์
รักไม่หยุดจวบกายวายปี้ป่น
รักสดใสเก็บไว้ในกมล
ไม่สับสนแม้ใครได้ยุแยง
ขอให้เธอยึดมั่นอย่าหวั่นไหว
เธอจงสร้างกำลังใจให้กล้าแกร่ง
แม้ห่างไกลสุดฟ้าอย่าระแวง
ใครมิแย่งฉันได้ฉันใจเดียว
๑เรยา๑
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
