เขียนให้คุณคนไหนก็ไม่รู้
ไม่เห็นผู้แสดงตนคนเอ่ยถึง
คุณคนไหนใครหรือไยดื้อดึง
หรือว่าหูคุณตึงจึงไม่มา
เขียนให้คุณคุณหายไม่ทายทัก
ไม่รู้จักกันหรือหรือไม่กล้า
เขียนให้คุณอีกครั้งคอยตั้งตา
หากคุณยังชักช้าอย่าโกรธกัน
คงไม่รอต่อไปให้อึดอัด
เมื่อไม่ชัดเจนได้ก็คล้ายฝัน
มิควรหวังตั้งไว้ให้นานวัน
ควรอยู่กับปัจจุบันในวันนี้
ถลำลึกลงไปใจต้องเจ็บ
สู้ถอนเก็บหัวใจไว้กับที่
เมื่อคุณทำเหมือนกับไม่ใยดี
จะเซ้าซี้ทำไมให้ป่วยการ
๐รุ่งอรุณ๐