.jpg)
อ่านบทกลอนอ้อนหวานเธอขานขับ
ความอาภัพบรรยายคล้ายเหงาหงอย
รำพึงหวนอวลใจรักไหลลอย
ได้เคลื่อนคล้อยจากนาง..สร้างแผลใจ
ชีวิตขมตรมเศร้าเจ้าผ่านสิ้น
หายลยินกลิ่นสีมีแสงใส
กาลเวลาผันผ่านนานเพียงใด
หาลบรอยอาลัยให้จางเลย
เหมือนยังเก็บความเศร้าไว้เผาร่าง
เหมือนยังสร้างกรงขังฝังไว้เฉย
เหมือนยังเฝ้าทบทวนเช่นควรเคย
เหมือนจำเลยหัวใจ...ใช่..ตนเอง
หากไม่ล้างรักเก่าเอาออกสิ้น
แม่ยุพินยังรับกับข่มเหง
ใครคนใหม่ไหนกล้ามาบรรเลง
ทั้งตัวเองเกรงนัก..รักซ้ำรอย
เห็นครวญฝากอยากช่วยด้วยรักแท้
แต่กลัวแม่กังขาว่ามาสอย
ฉวยโอกาสวาดฝันอันเลิศลอย
จากคนหงอยคอยหายามล้าแรง
หากว่าพร้อมเมื่อใดหัวใจว่าง
ไร้ใดหมางหม่นอกตกระแหง
โปรดบอกฉันทันทีมีแสดง
จะเปิดแสงแห่งสุข...ทุกเวลา.
ความอาภัพบรรยายคล้ายเหงาหงอย
รำพึงหวนอวลใจรักไหลลอย
ได้เคลื่อนคล้อยจากนาง..สร้างแผลใจ
ชีวิตขมตรมเศร้าเจ้าผ่านสิ้น
หายลยินกลิ่นสีมีแสงใส
กาลเวลาผันผ่านนานเพียงใด
หาลบรอยอาลัยให้จางเลย
เหมือนยังเก็บความเศร้าไว้เผาร่าง
เหมือนยังสร้างกรงขังฝังไว้เฉย
เหมือนยังเฝ้าทบทวนเช่นควรเคย
เหมือนจำเลยหัวใจ...ใช่..ตนเอง
หากไม่ล้างรักเก่าเอาออกสิ้น
แม่ยุพินยังรับกับข่มเหง
ใครคนใหม่ไหนกล้ามาบรรเลง
ทั้งตัวเองเกรงนัก..รักซ้ำรอย
เห็นครวญฝากอยากช่วยด้วยรักแท้
แต่กลัวแม่กังขาว่ามาสอย
ฉวยโอกาสวาดฝันอันเลิศลอย
จากคนหงอยคอยหายามล้าแรง
หากว่าพร้อมเมื่อใดหัวใจว่าง
ไร้ใดหมางหม่นอกตกระแหง
โปรดบอกฉันทันทีมีแสดง
จะเปิดแสงแห่งสุข...ทุกเวลา.
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
