กระแสจิตแรงกล้าพาสะท้อน
จากอาวรณ์ห่วงหาพาหวั่นไหว
ถึงหนึ่งดวงห้วงแสงแสดงไป
สื่ออาลัยด้วยรักสลักจินต์
เขาคงรู้จากสัมผัสจัดเสนอ
ลมอาจเพ้อเพลงหวานซ่านถวิล
อาจมีลางบอกเหตุเฉดฟ้าดิน
หรือได้ยิน จิ้งจกทัก..รัก รัก ..รัก !!
ความจริงใจไม่แปรไม่เปลี่ยนผัน
แจ้วจำนรรจ์ฝากไปให้สมัคร
อาจวางกองกลางทรวงดวงใจภักดิ์
อาจสำลัก กระอักไอ..ใครนินทา
เกิดเจ็บป่วยหนาวร้อนนอนจับไข้
แล้วละเมอเผลอไผลใครห่วงหา
ปากคอสั่นผีเข้าเฝ้ากรอกยา
ว่าเธอมาเข้าสิง...อิงแอบครอง
สุดท้ายแล้วเขารู้..ยิ่งกว่ารู้
ว่ามีผู้คิดถึงหนึ่งสนอง
เธอคนเดียวเท่านั้นฉันใฝ่ปอง
เพียงอยากลอง ใจเล่น..เป็นฉันใด..?
จากอาวรณ์ห่วงหาพาหวั่นไหว
ถึงหนึ่งดวงห้วงแสงแสดงไป
สื่ออาลัยด้วยรักสลักจินต์
เขาคงรู้จากสัมผัสจัดเสนอ
ลมอาจเพ้อเพลงหวานซ่านถวิล
อาจมีลางบอกเหตุเฉดฟ้าดิน
หรือได้ยิน จิ้งจกทัก..รัก รัก ..รัก !!
ความจริงใจไม่แปรไม่เปลี่ยนผัน
แจ้วจำนรรจ์ฝากไปให้สมัคร
อาจวางกองกลางทรวงดวงใจภักดิ์
อาจสำลัก กระอักไอ..ใครนินทา
เกิดเจ็บป่วยหนาวร้อนนอนจับไข้
แล้วละเมอเผลอไผลใครห่วงหา
ปากคอสั่นผีเข้าเฝ้ากรอกยา
ว่าเธอมาเข้าสิง...อิงแอบครอง
สุดท้ายแล้วเขารู้..ยิ่งกว่ารู้
ว่ามีผู้คิดถึงหนึ่งสนอง
เธอคนเดียวเท่านั้นฉันใฝ่ปอง
เพียงอยากลอง ใจเล่น..เป็นฉันใด..?
"บ้านริมโขง"
สาธุขอ-ให้เป็น เช่นพี่กล่าว
คงจะหาย ปวดร้าวพราวไสว
มีรักเยือน เตือนย้ำ ฉ่ำชื่นใน
ดวงฤทัย เริงรื่น ไม่ขื่นตรม
หากเขารับ รู้ได้ ในกระแส
ว่ารักแน่ มอบหมาย ให้สุขสม
ความหม่นไหม้ คงหาย คลายระทม
มีรักพรม แผ่วผ่าน สำราญจินต์
ความจริงใจ แน่แท้ ไม่แปรผัน
เหมือนตะวัน เฉิดฉาย ไม่รู้สิ้น
เหมือนดาวดวง เคียงหมาย ใต้เมฆินทร์
ทั้งชีวิน หวังครอง ปองผูกพัน
รัก รัก รัก อย่าคล้อย ให้หงอยเหงา
หวังเพียงเขา รักตอบ เพื่อปลอบขวัญ
นี่เราเผลอ เพ้อไป รู้ไม่ทัน
พี่ริมโขง แกล้งฉัน...สุนันยา.....
สุนันยา
คงจะหาย ปวดร้าวพราวไสว
มีรักเยือน เตือนย้ำ ฉ่ำชื่นใน
ดวงฤทัย เริงรื่น ไม่ขื่นตรม
หากเขารับ รู้ได้ ในกระแส
ว่ารักแน่ มอบหมาย ให้สุขสม
ความหม่นไหม้ คงหาย คลายระทม
มีรักพรม แผ่วผ่าน สำราญจินต์
ความจริงใจ แน่แท้ ไม่แปรผัน
เหมือนตะวัน เฉิดฉาย ไม่รู้สิ้น
เหมือนดาวดวง เคียงหมาย ใต้เมฆินทร์
ทั้งชีวิน หวังครอง ปองผูกพัน
รัก รัก รัก อย่าคล้อย ให้หงอยเหงา
หวังเพียงเขา รักตอบ เพื่อปลอบขวัญ
นี่เราเผลอ เพ้อไป รู้ไม่ทัน
พี่ริมโขง แกล้งฉัน...สุนันยา.....
สุนันยา