[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

“เขาจะรู้ไหม”


**รู้บ้างไหม เคยเห็น บ้างหรือเปล่า
มีใครเฝ้า แอบมอง ปองใฝ่ฝัน
แววตาซึ้ง ตรึงใจ ที่ให้กัน
ฉันเก็บไป นอนฝัน ทุกวันคืน

**แต่เพราะว่า เป็นหญิง ถูกติงได้
มิกล้าเผย ความนัย ทำใจฝืน
ถ้อยคำนั้น ต้องสงวน ชวนกล้ำกลืน
ไม่อาจยื่น บอกกล่าว ให้เข้าใจ

**โอ้รักเอย อยากเผย...ไม่เคยกล้า
อยากรู้ว่า เขานั้น รักฉันไหม
ทรมาน ยิ่งนัก เมื่อรักใคร
กลัวเขาไม่ คิดชอบ ตอบกลับมา

**เขาจะรู้ ไหมหนา ว่าใครหนึ่ง
แอบคิดถึง ทุกวัน เฝ้าฝันหา
เขาคิดเหมือน เราไหม ในบางครา
แอบหวังว่า เขานั้น คงปันใจ....


“สุนันยา”

ฤาลมรักเห่เข้าเย้าสะกิด
ฤาชีวิตผูกพันจนฝันใฝ่
ฤาพระพรหมสลักภักดิ์ทรามวัย
ฤาหทัยรัญจวนป่วนถ้อยงาม

เขาจะรู้ไหมหนอใครรออยู่
ถูกความเหงาพรั่งพรูจู่ล้นหลาม
หลงติดหล่มตรมรักหนักเกินปราม
ชินนิยามความโศกที่โบกเยือน

ทุกคราวลมเห่ห้อมกล่อมใบไม้
หวิวแว่วไปดั่งคว้างอยู่กลางเถื่อน
ทุกเข้าออกหายใจไม่รู้เลือน
เปรียบเสมือนเขามอบรักครอบงำ

โอ้รักเอยเกยอยู่มิรู้หาย
บัญชากายสถิตจิตเช้าค่ำ
ฤทธิ์เดชาคว้าโฉบโอบกอดกำ
เคล้นนัยน์ร่ำถึงพธูเธอผู้เดียว..

ระนาดเอก

 

รำพึงแผ่ว บอกผ่าน เป็นสาส์นรัก
สายใยทัก สอดร้อย เป็นสร้อยเหนียว
สลักมอบ แด่ขวัญ ผูกพันเกลียว
โน้มใจเหนี่ยว แนบน้อง ครองภิรมย์

คือความหวัง วาดไว้ ในสำนึก
ความรู้สึก ลึกล้ำ ที่จำข่ม
เก็บเป็นรอย อาลัย ในอกตรม
กลัวไม่สม ดั่งจิต ที่คิดครวญ

หากเขารู้ ความใน ของใจนี้
จะหลบลี้  ห่างหาย ให้กำสรวล
หรือจะรับ รักตอบ มามอบนวล
อกรัญจวน ครุ่นคิด ด้วยฤทธิ์รัก

หรือ เขามี ใครอยู่ เป็นคู่แล้ว
หรือไร้แวว รักหวาน จะสานถัก
หรือ รักเอย เลยผ่าน ไม่หันทัก
หรือ ว่าเขา ก็ภักดิ์ มอบรักเคียง

“สุนันยา”