[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

วอนลมล่องไปชิดสะกิดเขา
ว่ายังมีคนเศร้าใจเปล่าเปลี่ยว
เธอคิดถึงคนึงหานานช้าเชียว
อยากข้องเกี่ยวกับเธอเพ้อนานมา

วอนเมฆขาวลอยไปให้เขาเห็น
และทำเป็นอักษรซ่อนอ่านว่า
ฉันรักเธอเรื่อยไปไม่ส่างซา
เพียงไม่กล้าเอยคำกลัวช้ำจินต์

หากฟ้าครางคราวใดให้ยินเสียง
เป็นสำเนียงของฉันนั้นทั้งสิ้น
เป็นเสียงบอกรักไปให้ได้ยิน
ฉันถวิลหาเธอเพ้อรำพัน

หากฝนหลั่งลงมาแต่คราไหน
ขอฝนได้ช่วยโลมประโคมฝัน
มีคนคิดถึงเขาเนานานวัน
ขอฝนนั้นช่วยกล่อมเขายอมรัก

๑เรยา๑

มีชีวิตอยู่ได้ใต้รอยเศร้า
มีความเหงาเข้าสิงเป็นสิ่งหลัก
มีความโหยโรยราเข้ามาทัก
มีความภักดีล้นจนโง่งม

อนิจจารักที่มีแต่ทุกข์
เข้าย่ำบุกอุราอย่างสาสม
อนิจจารักไยไขว่คว้าลม
สวมกอดห่มรังแต่ได้แค่เงา

ความคิดถึงทวีไม่มีหมด
ความรันทดล้นปรี่ที่ความเหงา
ความชาชินกินกร่อนซ่อนนานเนา
ความโง่เขลาบานเบ่งเก่งรำพัน

ร่อนระเริงเหลิงหลงท่ามดงหนาม
ไฟรักลามเปลวชูคู่ไฟฝัน
ลุกอยู่กลางหว่างทรวงช่วงทุกวัน
เปรียบนรกโลกันตร์สวรรค์เลือน..

ระนาดเอก