ให้มันจบแบบเจ็บ-เจ็บเลยดีกว่า
ไม่อยากเสียเวลา...แล้วไม่จบ
ไหนเธอเคยเอ่ยปากว่าอยากคบ
แล้วเธอหลบหน้าฉัน...ทำ-ทำไม
ไม่อยากเป็น...คนเหงา...เฝ้าเฟสบุ๊ค
ไม่อยากทุกข์...เพราะถ้อยคำ...ทำหวั่นไหว
ฉันขออยู่คนเดียวเปลี่ยวหัวใจ
เธอจะไปจะมาอย่ามาทัก
ไม่ต้องโพสต์ข้อความไถ่ถามถึง
ถ้านิดหนึ่งไม่เคยเลยตระหนัก-
ที่เธอให้ความหวัง...ว่ายังรัก
เธอรู้จัก...คำนี้...ดีหรือยัง?
ปล่อยกระดานข้อความในยามนี้
ระบายความช้ำที่...มีหนหลัง
ให้คนหน้าจอคอมฯมีพลัง
ค่อยทักกันอีกครั้ง...ถ้าหวังดี