อยากจะบอก ไม่รู้ ถ้าไม่เผย
ถ้านั่งเฉย ไม่กล้า ที่จะถาม
ฉันอยาถาม เต็มที่ พยายาม
แต่โดนปราม จากใคร จากหลายคน
ได้แต่คิด ในใจ อยากรู้จัก
ครั้นจะทัก ออกไป ใจสับสน
กลัวเขามี คนรัก ให้กังวล
กลัวเป็นคน มีเจ้า ดองหัวใจ
suknun
ถ้านั่งเฉย ไม่กล้า ที่จะถาม
ฉันอยาถาม เต็มที่ พยายาม
แต่โดนปราม จากใคร จากหลายคน
ได้แต่คิด ในใจ อยากรู้จัก
ครั้นจะทัก ออกไป ใจสับสน
กลัวเขามี คนรัก ให้กังวล
กลัวเป็นคน มีเจ้า ดองหัวใจ
suknun
เก็บอาการ เอาไว้ ในรู้สึก
แม้ร้าวลึก อารมณ์ ข่มให้ไหว
เมื่อไม่กล้า ต้องฝืน กล้ำกลืนใน
ดวงฤทัย คนเขลา ที่เฝ้ารอ
เถอะปล่อยกาล ผ่านผัน ให้วันเปลี่ยน
คงแค่เวียน แอบมอง ไม่ร้องขอ
มิอาจเผย เปรยย้ำ ต้องจำพอ
รักที่ก่อ กอบกลับ ซับใจตน..
"สุนันยา"
แม้ร้าวลึก อารมณ์ ข่มให้ไหว
เมื่อไม่กล้า ต้องฝืน กล้ำกลืนใน
ดวงฤทัย คนเขลา ที่เฝ้ารอ
เถอะปล่อยกาล ผ่านผัน ให้วันเปลี่ยน
คงแค่เวียน แอบมอง ไม่ร้องขอ
มิอาจเผย เปรยย้ำ ต้องจำพอ
รักที่ก่อ กอบกลับ ซับใจตน..
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
