วอนลมล่องไปชิดสะกิดเขา
ว่ายังมีคนเศร้าใจเปล่าเปลี่ยว
เธอคิดถึงคนึงหานานช้าเชียว
อยากข้องเกี่ยวกับเธอเพ้อนานมา
วอนเมฆขาวลอยไปให้เขาเห็น
และทำเป็นอักษรซ่อนอ่านว่า
ฉันรักเธอเรื่อยไปไม่ส่างซา
เพียงไม่กล้าเอยคำกลัวช้ำจินต์
หากฟ้าครางคราวใดให้ยินเสียง
เป็นสำเนียงของฉันนั้นทั้งสิ้น
เป็นเสียงบอกรักไปให้ได้ยิน
ฉันถวิลหาเธอเพ้อรำพัน
หากฝนหลั่งลงมาแต่คราไหน
ขอฝนได้ช่วยโลมประโคมฝัน
มีคนคิดถึงเขาเนานานวัน
ขอฝนนั้นช่วยกล่อมเขายอมรัก
๑เรยา๑
ว่ายังมีคนเศร้าใจเปล่าเปลี่ยว
เธอคิดถึงคนึงหานานช้าเชียว
อยากข้องเกี่ยวกับเธอเพ้อนานมา
วอนเมฆขาวลอยไปให้เขาเห็น
และทำเป็นอักษรซ่อนอ่านว่า
ฉันรักเธอเรื่อยไปไม่ส่างซา
เพียงไม่กล้าเอยคำกลัวช้ำจินต์
หากฟ้าครางคราวใดให้ยินเสียง
เป็นสำเนียงของฉันนั้นทั้งสิ้น
เป็นเสียงบอกรักไปให้ได้ยิน
ฉันถวิลหาเธอเพ้อรำพัน
หากฝนหลั่งลงมาแต่คราไหน
ขอฝนได้ช่วยโลมประโคมฝัน
มีคนคิดถึงเขาเนานานวัน
ขอฝนนั้นช่วยกล่อมเขายอมรัก
๑เรยา๑
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
