[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

“เขาจะรู้ไหม”


**รู้บ้างไหม เคยเห็น บ้างหรือเปล่า
มีใครเฝ้า แอบมอง ปองใฝ่ฝัน
แววตาซึ้ง ตรึงใจ ที่ให้กัน
ฉันเก็บไป นอนฝัน ทุกวันคืน

**แต่เพราะว่า เป็นหญิง ถูกติงได้
มิกล้าเผย ความนัย ทำใจฝืน
ถ้อยคำนั้น ต้องสงวน ชวนกล้ำกลืน
ไม่อาจยื่น บอกกล่าว ให้เข้าใจ

**โอ้รักเอย อยากเผย...ไม่เคยกล้า
อยากรู้ว่า เขานั้น รักฉันไหม
ทรมาน ยิ่งนัก เมื่อรักใคร
กลัวเขาไม่ คิดชอบ ตอบกลับมา

**เขาจะรู้ ไหมหนา ว่าใครหนึ่ง
แอบคิดถึง ทุกวัน เฝ้าฝันหา
เขาคิดเหมือน เราไหม ในบางครา
แอบหวังว่า เขานั้น คงปันใจ....


“สุนันยา”

ฤาลมรักเห่เข้าเย้าสะกิด
ฤาชีวิตผูกพันจนฝันใฝ่
ฤาพระพรหมสลักภักดิ์ทรามวัย
ฤาหทัยรัญจวนป่วนถ้อยงาม

เขาจะรู้ไหมหนอใครรออยู่
ถูกความเหงาพรั่งพรูจู่ล้นหลาม
หลงติดหล่มตรมรักหนักเกินปราม
ชินนิยามความโศกที่โบกเยือน

ทุกคราวลมเห่ห้อมกล่อมใบไม้
หวิวแว่วไปดั่งคว้างอยู่กลางเถื่อน
ทุกเข้าออกหายใจไม่รู้เลือน
เปรียบเสมือนเขามอบรักครอบงำ

โอ้รักเอยเกยอยู่มิรู้หาย
บัญชากายสถิตจิตเช้าค่ำ
ฤทธิ์เดชาคว้าโฉบโอบกอดกำ
เคล้นนัยน์ร่ำถึงพธูเธอผู้เดียว..

ระนาดเอก