คนที่เค้า"รักจริง" เธอทิ้งขว้าง
เที่ยวเอ่ยอ้างกระหายวิ่งไล่หวง
มิได้มีหัวใจข้างใจกลวง
แต่มาทวงถามหา..ภาษารัก
รักคนที่รักเรา...มันเข้าท่า
กว่าตั้งหน้าหาใครไปสมัคร
ฉันเฝ้าหลงพะวงฝันขยันภักดิ์
แต่เธอมักมองข้ามเหมือนย่ามใจ
กว่าจะรู้ตัวตน...เพื่อค้นเหตุ
รอถูกเฉดหัวส่งคงไม่ไหว
สู้ด้านหน้ามาง้อต่อหน้าใคร
ช่วยอภัย...ที่ตอกย้ำและคร่ำครวญ
ขอให้เธอเจอที่..ดีกว่าเก่า
คอยคุกเข่าเว้าวอนเป็นกลอนผวน
ฉันมันแพ้แก้ทางกลางขบวน
ไม่รัญจวนให้จำ...ต้องทำใจ
......ฯ......