ฝันเอย.. ฝันร้าย
ฝนตก.. เป็นสายกรายระห่ำ
ทั่วท้อง.. คลองคุ้งเกิดรุ้งดำ
ระส่ำ.. ระส่ายก่ายนภา
มีเมฆ.. สีมืดมัจุราช
อาฆาต.. ปิดหม่นบนเวหา
ฝนตก.. ติดพื้นคลื่นน้ำตา
เททา.. เทียบเท่าปฐพี
ลมพัด.. สะบัดกระหวัดไหว
อาลัย.. ใจทุกข์ต้องลุกหนี
จากเมือง.. เข้าป่าพนาลี
ไร้ที่.. แอบซ่อนก่อนมอดม้วย
จึงจำ.. ทำว่าข้าฯตายดับ
ล้มขวับ.. กับพื้นคืนหน้าป่วย
แต่กรรม.. นำพาหาอำนวย
ตกห้วย.. บึงกุมภ์เลยกลุ้มทรวง
ครั้นยัง.. มิหลุดจากจุดนั้น
ร้องลั่น.. ภวังค์ดั่งกลบ่วง
กรรมเก่า.. เข้าเฟ้นมาเข่นทวง
เลยล่วง.. ลงชั้นโลกันตร์เอย
ฝนตก.. เป็นสายกรายระห่ำ
ทั่วท้อง.. คลองคุ้งเกิดรุ้งดำ
ระส่ำ.. ระส่ายก่ายนภา
มีเมฆ.. สีมืดมัจุราช
อาฆาต.. ปิดหม่นบนเวหา
ฝนตก.. ติดพื้นคลื่นน้ำตา
เททา.. เทียบเท่าปฐพี
ลมพัด.. สะบัดกระหวัดไหว
อาลัย.. ใจทุกข์ต้องลุกหนี
จากเมือง.. เข้าป่าพนาลี
ไร้ที่.. แอบซ่อนก่อนมอดม้วย
จึงจำ.. ทำว่าข้าฯตายดับ
ล้มขวับ.. กับพื้นคืนหน้าป่วย
แต่กรรม.. นำพาหาอำนวย
ตกห้วย.. บึงกุมภ์เลยกลุ้มทรวง
ครั้นยัง.. มิหลุดจากจุดนั้น
ร้องลั่น.. ภวังค์ดั่งกลบ่วง
กรรมเก่า.. เข้าเฟ้นมาเข่นทวง
เลยล่วง.. ลงชั้นโลกันตร์เอย
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
