แซมอ่านมาตั้งนาน.. แซมยังไม่ทราบเลยว่า สัมผัสเลือน นี่มันคืออะไร..
แซมสารภาพตรงๆ เลยว่า แซมไม่เคยเรียน การเขียนร้อยกรองมาก่อน..
ภาษาไทยแซมก็ลืมศัพท์ไปซะมากมาย..เวลาแซมเขียนกลอนนี่ แซมมีคำในสมองจำกัดมากๆ..
คำครุ-ลหุ นี่ แซมไม่เคยเข้าใจมันเลย....
ตอนนี้ใช้ภาษาอังกฤษซะมากในชีวิตประจำวัน..แต่จิตใต้สำนึกนี่ยังนึกเป็นภาษาไทย แซมยังฝันเป็นภาษาไทยอยู่ค่ะ
รู้สึกครึ่งๆ กลางๆ ยังไงไม่ทราบ..คล้ายๆ เป็ด บินได้หน่อยๆ ว่ายน้ำได้นิดๆ...
ครูของแซมคือ.....นี่เลยค่ะ..
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย..
ขอบคุณท่านที่จะตอบแซมนะคะ....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
