ชื่อบทกลอน : ยังไหว เพราะใจรอ
ผู้แต่ง : ปุถุชน ฅนธรรมดา
ถึงจะเจ็บเหน็บหนาวในคราวหม่น
ด้วยคอยคนจนสั่นมิหวั่นไหว
ฟ้าจะผ่านกาลจะเปลี่ยนวนเวียนไป
แต่ดวงใจใฝ่ฝันยังมั่นรอ
อาจจะเหงาเคล้าคลุกในทุกหน
ที่คิดถึงจึงทนไม่บ่นขอ
ถ้อยหวานล้ำคำใดของใครคลอ
ฤาหนักพอหน่วงรั้งจากฝังใจ
ไม่ยอมแพ้แก่เหงาที่เข้ากุม
รอวันชุ่มชื่นฉ่ำดังคำไข
เป็นนิรันดร์ฉันนี้พลีกายใจ
มอบเอาไว้ให้ซึ้งเพียงหนึ่งเดียว ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ผู้แต่ง : ปุถุชน ฅนธรรมดา
ถึงจะเจ็บเหน็บหนาวในคราวหม่น
ด้วยคอยคนจนสั่นมิหวั่นไหว
ฟ้าจะผ่านกาลจะเปลี่ยนวนเวียนไป
แต่ดวงใจใฝ่ฝันยังมั่นรอ
อาจจะเหงาเคล้าคลุกในทุกหน
ที่คิดถึงจึงทนไม่บ่นขอ
ถ้อยหวานล้ำคำใดของใครคลอ
ฤาหนักพอหน่วงรั้งจากฝังใจ
ไม่ยอมแพ้แก่เหงาที่เข้ากุม
รอวันชุ่มชื่นฉ่ำดังคำไข
เป็นนิรันดร์ฉันนี้พลีกายใจ
มอบเอาไว้ให้ซึ้งเพียงหนึ่งเดียว ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
