ลองมั่ง
ในห้วงว้างแห่งหุบหมอก
ข้าลิ่วลอย
เคว้งคว้างอย่างเรือโคลง
ไม่มีจุดหมาย
ปลายทางมืดมนหม่นนัก
ไร้แม้แต่แสงหิ่งห้อย
เลื่อนลอย วังเวง
ไร้คนข้างกาย
แม้เพียงเศษแห่งเสี้ยวฝุ่นก็ยากจับ
หม่นดำล้ำลึกลงถึงก้นบึ้ง
แห่งห้วงอาวรณ์
แห่งห้วงอารมณ์
จวบจินต์ดับสิ้นแสง
ไร้เรี่ยวโรยราและโหยหา
วันเวลาที่ผ่านเวิ้งนี้ มาถึง...
มันแต่งไงหว่าๆๆ
ในห้วงว้างแห่งหุบหมอก
ข้าลิ่วลอย
เคว้งคว้างอย่างเรือโคลง
ไม่มีจุดหมาย
ปลายทางมืดมนหม่นนัก
ไร้แม้แต่แสงหิ่งห้อย
เลื่อนลอย วังเวง
ไร้คนข้างกาย
แม้เพียงเศษแห่งเสี้ยวฝุ่นก็ยากจับ
หม่นดำล้ำลึกลงถึงก้นบึ้ง
แห่งห้วงอาวรณ์
แห่งห้วงอารมณ์
จวบจินต์ดับสิ้นแสง
ไร้เรี่ยวโรยราและโหยหา
วันเวลาที่ผ่านเวิ้งนี้ มาถึง...
มันแต่งไงหว่าๆๆ