จ้องกระดาษอ่านโจทย์กำหนดเดา
โอ้หนอเราพากเพียรเรียนศึกษา
สองวันผ่านมิได้อ่านในตำรา
อนิจาต้องพึ่งบุญคุณความเดา
แต่ดีใจมีเพื่อนที่แสนสวย
บางคนเก่งบอกเราด้วยช่วยหายเหงา
จนอยากมาโรงเรียนทุกวันเล่า
จากเพื่อนเราอาจเปลี่ยนแผนเป็นแฟนเคียง
อีกเทอมหน้าจะลาแล้วคลาดแคล้วเพื่อน
มิลืมเลือนโฉมยุพินเคยยินเสียง
จะว่างเปล่าเดียวดายไร้สำเนียง
อาจทุกข์เพียงใดหนาเมื่อลากัน
รวมเวลาสี่ปีที่วกวน
ในแห่งหนการศึกษามุ่งหน้ามั่น
แม้นต้องจากซากหัวใจที่ผูกพัน
คงจะซึ้งสัมพันธ์สุดลืมเลือน
ก.ศ.น.เราหนอติด ร. รัก
จะหมายพักแห่งใหม่ได้หมายเหมือน
รามคำแหงฯ ม.ศ.ธ.ขอเยี่ยมเยียน
เพื่อเล่าเรียนในมุ่งหวัง...อันติด ร..