หลายครั้งที่มองฟ้าเวลาเหงา
ใจแสนเศร้าดาวลาฟ้าสลัว
ท้องนภาทั้งผองพลันหมองมัว
มองจนทั่วไม่เห็นเช่นก่อนมา
มีเพียงจันทร์แจ่มกระจ่างอยู่กลางหาว
แสนปวดร้าวทุกทีที่มองหา
เกรงว่าคืนเดือนดับดาวลับลา
ทั้งนภาคงเศร้ายามดาวจร
natcha
ใจแสนเศร้าดาวลาฟ้าสลัว
ท้องนภาทั้งผองพลันหมองมัว
มองจนทั่วไม่เห็นเช่นก่อนมา
มีเพียงจันทร์แจ่มกระจ่างอยู่กลางหาว
แสนปวดร้าวทุกทีที่มองหา
เกรงว่าคืนเดือนดับดาวลับลา
ทั้งนภาคงเศร้ายามดาวจร
natcha