ขอบคุณค่ะ คุณรัตติกาล ที่มาอ่านกลอนของแซม...
แซมเองยิ่งแล้วไปใหญ่...แซมไม่ได้อยู่เมืองไทย..ห่างไกลพระพุทธศาสนาไปนาน..
จนมีเรื่องที่สั่นคลอนชีวิตอย่างใหญ่หลวง แซมจึงรำลึกได้ว่า " จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว " (อันนี้แซมประสบโดยตรงกับตัวเองเลยค่ะ..)
นี่เป็นคำพูดที่จริงที่สุด..เรียนมามากมาย ครูก็สอนปาวๆ แต่ไม่เคยรู้แจ้งเห็นจริงจนพบกับตนเอง...
(ที่ยอดเยี่ยมคือ...วันหนึ่งแซมได้ไปเข้าปฏิบัติธรรม เป็นเวลา 7 วัน พบเพื่อนร่วมปฏิบัติ เป็น doctor ผู้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของแซม ตอนแซมทำวิจัยก่อนจบ...
อาจารย์ บอกว่า จิตวิทยาแขนงไหนๆ ก็สู้ พุทธศาสนาของเราไม่ได้....)
ที่แซมอยู่...ไกลๆ ออกไป มีวัดไทย..ธรรมยุต และสอนนั่งสมาธิ แซมไม่คร่ำเคร่งพอค่ะ..
หลายครั้งที่ถูกกระหน่ำด้วยคลื่นอารมณ์.. แล้วก็กลับมาเปิดตำราซะที....
แต่อย่างน้อย เราก็ทราบว่า ธรรมะ เป็นที่พึ่งที่แท้จริงของเราได้นะคะ...
ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ ของคุณรัตติกาล
แซมค่ะ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
