ยังรำพึง ถึงแต่เธอ ที่เพ้อฝัน
คนที่ฉัน ในวันนี้ ไม่มีเขา
อยู่เคียงข้าง เหมือนอย่างเคย เช่นเผยเงา
ความว่างเปล่า อันเจ่าจุก ไล่ลุกลาม
ความเงียบเหงา แผ่เข้ามา ผวาอก
น้ำตาตก สุดยกออก หรือบอกห้าม
มิให้ไหล จากนัยน์ตา ผวาตาม
ระทมท่าม กลางคร้ามหวั่น ในฝันเลือน
โอ้อกเอ๋ย ได้เคยอยู่ เป็นคู่ชิด
แนบชีวิต เหมือนติดกัน ไม่ลั่นเลื่อน
เคยฉ่ำหวาน ประสานใจ ไม่แชเชือน
บัดนี้ช้ำ คอยย้ำเตือน เป็นเพื่อนเคียง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
