เมื่อฝนหล่นปราย
หัวใจใกล้วาย ช้ำชอกตรอมตรม
วายุเพียงพัด สะบัดระงม
ถึงชั้นพรพรหม จิตมิสำราญ
ลมพัดกรรโชก
สะบัดสะโบก ทำร้ายดวงมาน
ระทึกทรวงลั่น เกือบขั้นวายปราณ
ใครหนอสงสาร ไม่มีสักคน
ฝนเอยฝนตก
หล่นสู่พื้นบก ไหลตามสายชล
สู้ห้วงอรรณพ จิตพบกมล
เวลาบันดล จิตใจเลอะเลือน
คืนนี้คืนค่ำ
หัวใจชอกช้ำ มียุงเป็นเพื่อน
กัดดูดโลหิต ชีวิตคอยเตือน
หมาป่ามาเยือน เหงาแทรกแผ่นดิน
หัวใจใกล้วาย ช้ำชอกตรอมตรม
วายุเพียงพัด สะบัดระงม
ถึงชั้นพรพรหม จิตมิสำราญ
ลมพัดกรรโชก
สะบัดสะโบก ทำร้ายดวงมาน
ระทึกทรวงลั่น เกือบขั้นวายปราณ
ใครหนอสงสาร ไม่มีสักคน
ฝนเอยฝนตก
หล่นสู่พื้นบก ไหลตามสายชล
สู้ห้วงอรรณพ จิตพบกมล
เวลาบันดล จิตใจเลอะเลือน
คืนนี้คืนค่ำ
หัวใจชอกช้ำ มียุงเป็นเพื่อน
กัดดูดโลหิต ชีวิตคอยเตือน
หมาป่ามาเยือน เหงาแทรกแผ่นดิน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
