.jpg)
ยังละเมอใจนี้ที่ละเมอ
ยังพร่ำเพ้อเพรียกหาพาหวามไหว
ลึกสุดลึกคิดถึงจึงอาลัย
แล้วทำไมใจคนปนเรรวน
ตะโกนก้องบอกฟ้าข้านั้นเจ็บ
เอามาเหน็บเก็บไว้ให้โหยหวล
น้ำตาหลั่งรินไหลใจคร่ำครวญ
ทั้งแดสรวลจวนดับจนลับลา
ได้แต่ฝืนคืนเปลี่ยนเวียนสับสน
ร้อยเล่ห์กลคนใดใจห่วงหา
ทนกล่ำกลืนทุกวันผันเวลา
เจ็บหนักหนารักนี้ที่จบลง
พระอาทิตย์อัสดง
ยังพร่ำเพ้อเพรียกหาพาหวามไหว
ลึกสุดลึกคิดถึงจึงอาลัย
แล้วทำไมใจคนปนเรรวน
ตะโกนก้องบอกฟ้าข้านั้นเจ็บ
เอามาเหน็บเก็บไว้ให้โหยหวล
น้ำตาหลั่งรินไหลใจคร่ำครวญ
ทั้งแดสรวลจวนดับจนลับลา
ได้แต่ฝืนคืนเปลี่ยนเวียนสับสน
ร้อยเล่ห์กลคนใดใจห่วงหา
ทนกล่ำกลืนทุกวันผันเวลา
เจ็บหนักหนารักนี้ที่จบลง
พระอาทิตย์อัสดง
ทำไมกันรักนั้นมักผันเปลี่ยน
ไม่เสถียรเวียนวนปนประสงค์
บ้างชิดใกล้บ้างไกลห่างเหมือนสร้างกรง
ชวนใฝ่หลงส่งฝันอันงดงาม
จินตภาพอาบไล้ในไออุ่น
โชยกลิ่นกรุ่นสุนทรียจนผลีผลาม
เสาะแสวงแรงรักทะลักลาม
ใจไหวหวามตามค้นรักปรนเปรอ
จ.รัตติกาล
ไม่เสถียรเวียนวนปนประสงค์
บ้างชิดใกล้บ้างไกลห่างเหมือนสร้างกรง
ชวนใฝ่หลงส่งฝันอันงดงาม
จินตภาพอาบไล้ในไออุ่น
โชยกลิ่นกรุ่นสุนทรียจนผลีผลาม
เสาะแสวงแรงรักทะลักลาม
ใจไหวหวามตามค้นรักปรนเปรอ
จ.รัตติกาล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
