ไม่เคยเข้าใจกัน..ฉันและเธอ
ที่ผ่านมาเบลอเบลอ เหมือนความฝัน
ฟังหัวใจเรียกร้องไปวันวัน
กับคำพร่ำรำพัน...ที่เลื่อนลอย
เดี๋ยวบอกรัก เดี๋ยวกลับ ตัดสวาท
เดี๋ยวมุ่งมาด เดี๋ยวเลือนลับ ขยับถอย
เพิ่งจู๋จี๋...ดี๋ด๋า ทำตาปรอย
เผลอไปหน่อย ขยับเขี้ยว ทำเคี้ยวฟัน
เป็นอะไร...กันแน่
ฉันเองก็แย่ ได้แต่ฝัน
หัวใจทรุดโทรมไปทุกทุกวัน
จะหัวหมุน หุนหัน กันทำไม
หรือเธอเป็นโรค...ไบโพล่า
เช้าขึ้นมา ร่าเริงดูแจ่มใส
พอตะวัน คล้อยเคลื่อน เริ่มเปลี่ยนไป
ใจที่เคยสว่างไสวกลับมืดมน...
ถึงฉันบ้า ซ่าเซอะ..ก็เหอะนะ
โปรดบอกมาให้กระจะ..กระจะ อีกสักหน
หัวใจเธอมีเลือดเนื้อ..หรือหุ่นยนต์
จึงอลวน มัลฟังชั่น...ทุกวันเลย..
หัวหมุนเลย..... แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
