ค่ำคืนนี้มีดาวพร่างพราวฟ้า
คิดถึงหน้าพุ่มพวงดวงสมร
เมื่อแรมร้างห่างไกลใจรอนรอน
มากินนอนใช้ชีวากลางป่าดง
จิตพันผูกลูกน้อยกลอยสวาท
อกอนาถแทบขาดยุ่ยเป็นผุยผง
พ่อเคยร้องเพลงขับให้หลับลง
คืนนี้ใครจะส่งเสียงกล่อมนอน
เห็นดวงดาวสกาวใสในราตรี
คิดถึงขวัญชีวีไม่ไถ่ถอน
เสียงสายลมพรมพลิ้วหวิวหวิววอน
เหมือนขวัญอ่อนอ้อนคำร่ำระงม
ในดวงจิตคิดถึงคำนึงหา
อยู่กลางป่า กล้ำกลืนความขื่นขม
ในยามดึกดาวพร่างน้ำค้างพรม
เสียงนกไพรไห้ห่มผสมมา
ยามดึกดื่นดูดาวที่พราวพร่าง
แสงกระจ่างวิบวิบพริบเวหา
พ่อกอดปืนยืนนับดาริกา
เหมือนดวงตาของเจ้าพ่อเฝ้านับ
ค่ำคืนนี้มีดาวสกาวฟ้า
นับเวลาเฝ้ารอวันพ่อกลับ
ฝากดวงใจไปกับดาวที่วาววับ
ช่วยกล่อมขับขวัญอ่อนก่อนนิทรา....
คิดถึงหน้าพุ่มพวงดวงสมร
เมื่อแรมร้างห่างไกลใจรอนรอน
มากินนอนใช้ชีวากลางป่าดง
จิตพันผูกลูกน้อยกลอยสวาท
อกอนาถแทบขาดยุ่ยเป็นผุยผง
พ่อเคยร้องเพลงขับให้หลับลง
คืนนี้ใครจะส่งเสียงกล่อมนอน
เห็นดวงดาวสกาวใสในราตรี
คิดถึงขวัญชีวีไม่ไถ่ถอน
เสียงสายลมพรมพลิ้วหวิวหวิววอน
เหมือนขวัญอ่อนอ้อนคำร่ำระงม
ในดวงจิตคิดถึงคำนึงหา
อยู่กลางป่า กล้ำกลืนความขื่นขม
ในยามดึกดาวพร่างน้ำค้างพรม
เสียงนกไพรไห้ห่มผสมมา
ยามดึกดื่นดูดาวที่พราวพร่าง
แสงกระจ่างวิบวิบพริบเวหา
พ่อกอดปืนยืนนับดาริกา
เหมือนดวงตาของเจ้าพ่อเฝ้านับ
ค่ำคืนนี้มีดาวสกาวฟ้า
นับเวลาเฝ้ารอวันพ่อกลับ
ฝากดวงใจไปกับดาวที่วาววับ
ช่วยกล่อมขับขวัญอ่อนก่อนนิทรา....
ณ ค่ำคืนผืนป่าคือผ้าห่ม
ใจติดหล่มกับรัก...เป็นนักหนา
รักของชาติ..รักของพ่อ..ก่อกันมา
คือศรัทธาต่อสู้...ลูกผู้ชาย
มิคิดวางสิ่งใดเพื่อให้เลือก
ลูกคือเชือกมัดล่ามในความหมาย
หัวใจพ่อเป็นสุขแม้ทุกข์กาย
เจ้าสบายยินเสียง...ก็เพียงพอ
อย่าอ่อนแอเหมือนแม่.Takecare ด้วย
เจ้าต้องช่วยบ่มปลูกเป็นลูกพ่อ
ใจทหารหวานขม..อมในคอ
คืนที่รอการกลับยังจับปืน
เห็นแต่ภาพในมโนคือโผกอด
สูดหายใจเต็มปอดอย่างสดชื่น
เป็นความฝันที่ผสมความกลมกลืน
ณ ค่ำคืนกลางป่าสองบ่าพ่อ
.
. 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
