สวัสดีทั้งสองอย่าหมองจิต
เรื่องเพียงนิดคุยกันฉันสหาย
อย่ายึดติดวจนะให้ระคาย
เขาอาจคล้ายเช่นเราหวังเว้าวอน
ประดุจเช่นดังกลอนสุนทรภู่
ใครก็รู้ท่านบวชใช่อวดสอน
ท่านยังอ้างสีกาห่วงอาวรณ์
แค่บทกลอนเกรงว่านินทามี....
๑ ๏ ประทับท่าหน้าอรุณอารามหลวง
ค่อยสร่างทรวงทรงศีลพระชินสีห์
นิราศเรื่องเมืองเก่าของเรานี้
ไว้เป็นที่โสมนัสทัศนา
ด้วยได้ไปเคารพพระพุทธรูป
ทั้งสถูปบรมธาตุพระศาสนา
เป็นนิสัยไว้เหมือนเตือนศรัทธา
ตามภาษาไม่สบายพอคลายใจ
ใช่จะมีที่รักสมัครมาด
แรมนิราศร้างมิตรพิสมัย
ซึ่งครวญคร่ำทำทีพิรี้พิไร
ตามนิสัยกาพย์กลอนแต่ก่อนมา
เหมือนแม่ครัวคั่วแกงแพนงผัด
สารพัดเพียญชนังเครื่องมังสา
อันพริกไทยใบผักชีเหมือนสีกา
ต้องโรยน่าเสียสักหน่อยอร่อยใจฯ
๏ จงทราบความตามจริงทุกสิ่งสิ้น
อย่านึกนินทาแกล้งแหนงไฉน
นักเลงกลอนนอนเปล่าก็เศร้าใจ
จึงร่ำไรเรื่องร้างเล่นบ้างเอยฯ
๑. บทจบนิราศภูเขาทอง,สุนทรภู่
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
