แวะมาอ่านวันนี้...ที่ไม่กล้า
มิเหลือหน้าให้กู้ว่าสู้ไหว
เป็นบุพเพสันนิวาสทุกชาติไป
จำคลาไคลเสมอมิเผลอตาม
นั่งซึมเศร้าเฝ้ากลอนอ่านย้อนหลัง
ไม่คลาดหวังส่งผลคนที่สาม
"ขาดกระทู้รู้ใจ"ในนิยาม
แม้ไม่งามแต่งอน...รอกลอนเธอ
ซ่อนแววตาว่าเศร้า...เขาเป็นอื่น
สะดุ้งตื่นคืนเหงา...เขาเสนอ
ด้วยบทกลอนซึ้งสงบ...เขาหลบเจอ
ไม่ออเอออารมณ์...เหมือนงมงาย
ก ำ ลั ง ร อ ใ ค ร อ ยู่ ห รื อ จ๊ ะ ค น ดี
ต้องขอโทษทีนะตะเองที่เค้ามาสาย
โอ๋ โอ๋ อย่าน้อยใจเลยนะตลาดยังไม่วาย
ว่าแล้วรีบต่อท้าย...ระบายกลอนมาอ้อนกัน
ข อ เ ข้ า ข้ า ง ตั ว เ อ ง สั ก นิ ด ว่ า เ ร า ใ ช่
เฮ่อ....เพ้อกัีนไปใหญ่ แล้วหนอนี่ตัวฉัน
ถ้าไม่ใช่อย่าเพิ่งบอกความจริงก็แล้วกัน
ขอให้ฉันได้แอบฝันสักวันว่าเธอรอ...
ข อ ร อ ย ยิ้ ม ใ ห้ ฉั น สั ก นิ ด เ ถิ ด น ะ แ ก้ ว ตา
แม้ไม่ใช่ บุคคลที่สาม ที่เธอตามหา แต่ฉันขอ
รอยยิ้มเล็ก ๆ ให้เพื่อนคนหนึ่ง นะ..นะ...แค่นั้นก็พอ
แล้วอย่าเพิ่งหมดแรงทดท้อ...มามะเดี๋ยวฉันจะนั่งรอเป็นเพื่อนเอง
ต้องขอโทษทีนะตะเองที่เค้ามาสาย
โอ๋ โอ๋ อย่าน้อยใจเลยนะตลาดยังไม่วาย
ว่าแล้วรีบต่อท้าย...ระบายกลอนมาอ้อนกัน
ข อ เ ข้ า ข้ า ง ตั ว เ อ ง สั ก นิ ด ว่ า เ ร า ใ ช่
เฮ่อ....เพ้อกัีนไปใหญ่ แล้วหนอนี่ตัวฉัน
ถ้าไม่ใช่อย่าเพิ่งบอกความจริงก็แล้วกัน
ขอให้ฉันได้แอบฝันสักวันว่าเธอรอ...
ข อ ร อ ย ยิ้ ม ใ ห้ ฉั น สั ก นิ ด เ ถิ ด น ะ แ ก้ ว ตา
แม้ไม่ใช่ บุคคลที่สาม ที่เธอตามหา แต่ฉันขอ
รอยยิ้มเล็ก ๆ ให้เพื่อนคนหนึ่ง นะ..นะ...แค่นั้นก็พอ
แล้วอย่าเพิ่งหมดแรงทดท้อ...มามะเดี๋ยวฉันจะนั่งรอเป็นเพื่อนเอง
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
