ความมืดมิดปิดทางให้ว้างเว้ง
อุราเกรงกลัวหม่นระคนไหว
เหมือนอกแยกแตกเบี้ยวเป็นเสี้ยวใจ
ไห้อาลัยภัยเหงาเข้ามารุม
เป็นสถานผ่านสู่ประตูโศก
มีวิโยคโลกทุกข์คลุกไฟสุม
เฉกเปลวเพลิงเริงรื่นควันฟืนคลุม
ผลาญทุกมุมหุ้มซากวิบากชน
เมื่อโลกันตร์บั่นสุขชนทุกผู้
ไร้ทางสู้ชูหัวกลัวเป็นผล
ให้ซากเหงาเน่าเฟะเกะกะตน
มาทิ่มแทงแฝงจนหม่นวิญญาณ์
อุราเกรงกลัวหม่นระคนไหว
เหมือนอกแยกแตกเบี้ยวเป็นเสี้ยวใจ
ไห้อาลัยภัยเหงาเข้ามารุม
เป็นสถานผ่านสู่ประตูโศก
มีวิโยคโลกทุกข์คลุกไฟสุม
เฉกเปลวเพลิงเริงรื่นควันฟืนคลุม
ผลาญทุกมุมหุ้มซากวิบากชน
เมื่อโลกันตร์บั่นสุขชนทุกผู้
ไร้ทางสู้ชูหัวกลัวเป็นผล
ให้ซากเหงาเน่าเฟะเกะกะตน
มาทิ่มแทงแฝงจนหม่นวิญญาณ์
บัณฑิตเมืองสิงห์