หากพรากจาก ร้างลา การเลิกรัก
ด้วยการถัก ทอคำ นำร้อยผล
หนึ่งถึงร้อย ถ้อยเหตุ เศษคำคน
ติต่างตน ผลเหตุที่ ดีเกินไป
ต่างตนติด จิตใจ ใคร่ครวญคิด
ด้วยยึดติด พินิจผล หนทางใฝ่
เลยลืมรัก ถักทอ ร้อยดวงใจ
ลืมเยื่อใย ไฟรัก ปักล้นทรวง
เพียงรำพึง คนึงคิด ติดสูงต่ำ
รูปพรรณ ขาวดำ วัตถุของ
การศึกษา ค่าสกุล คุุณเงินทอง
ลืมหัวใจ ใฝ่ปอง ครอบครองกัน
"ดีเกินไป" ใช่ว่าตี ที่คุณค่า
ค่าเงินตรา ค่าของคน ชนทุกชั้น
ควรใช่จิต คิดครวญใคร่ อย่างเร็วพลัน
การคบกัน ฝันร่วมรัก หรืออย่างไร
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
