...แค่บอกว่าดีเกินไป...
...คุณยังร้องไห้..ฟูมฟายจนรำคาญหู...
...ถ้าบอกคุณไม่มีค่า..รับได้ไหมหละโฉมตรู...
...หรือคิดว่าน้ำตาที่พรั่งพรู..เพื่อแลกการเรียนรู้ของหัวใจ...
...ก็แค่อยากช่วยคุณหลอกตัวเอง...
...ทั้งที่จริงจริงผมสุดแสนจะเซ็ง..คุณรู้ไหม...
...ทุกวันนี้..ผมมองหน้าคุณทีไร...
...ยังนึกสงสัย..เพราะอะไรถึงได้หลวมตัวไปรักคุณ...
...เอาหละนะคุณ..ทีนี้...
...ปราถนาดีครั้งสุดท้าย..ไม่รับใช่ไหม...
...ถ้างั้น..บอกให้รู้ซะเลยเป็นไง...
...ว่าเวลาที่เสียไป..ผมโค~ตะระเสียดายเลยคุณ....
อ้ะ!จัดให้..ตามที่หัวใจคุณเรียกร้องเหอะ!เหอะ!เหอะ!เหอะ!
(ขำขำนะเอมี่..หุหุ)