[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

นิราศร้างห่างเธอเพ้อคิดถึง
ด้วยตัวไกลใจเล่าเฝ้าคำนึง
ในรักซึ้งคำมั่นคำสัญญา

พี่จำจากเจ้าจรตอนตีสี่
ใช่หลีกหนีพี่ก็ตรมขมอุรา
ด้วยว่าเขากำหนดกฎออกมา
จนปัญญาหลีกเลี่ยงบ่ายเบี่ยงทัน

พอรถเคลื่อนเดือนคล้อยฝนปรอยสาย
น้ำตาชายร่วงหล่นบนตัวฉัน
อนิจจาไม่อยากพรากต้องจากกัน
เพ้อรำพันรำพืงคิดถึงเธอ

ถึงรังสิตจิตเศร้าเหงาเหลือแสน
เคยควงแขนกินก๋วยเตี๋ยวเที่ยวเสมอ
เล็กน้ำใสใหญ่น้ำตกยกมาเออ
วันนี้เหม่อนั่งมองคลองคนเดียว

ถึงบ้านนาหน้านี้มีน้ำเหนือ
ท่วมไม่เหลือไร่นาน่าหวาดเสียว
เหมือนตัวพี่รักท่วมน่วมจริงเชียว
จะแลเหลียวหาใครไม่มามอง

ถึงนครนายกอกหวั่นไหว
ผู้ชายไทยเดี๋ยวนี้เป็นที่สอง
นายกหญิงคุณยิ่งลักษณ์เขาจับจอง
พี่รักน้องกว่านายกอย่าตกใจ

พอสำเร็จเสร็จสรรพรีบกลับบ้าน
ซื้ออ้อยตาลน้อยหน่าปลาตัวใหญ่
ต่อไปนี้ไม่ขอพรากจากน้องไกล
เธอรู้ไหมจากหนึ่งวันเหมือนพันปี

นาฬิกาบ้านฉันนั้นเดินช้า(คิดในใจ)
เร่งเวลาให้ถึงซึ่งตีสี่
พี่จะได้จากไกลไปเสียที
วิ่งหน่อยซี...นาฬิกาเดินช้าจัง

เมื่อตีสี่มาถึงจึงแกล้งหลับ
หากเห็นตื่นขี้เกียดรับกับคำสั่ง
ชอบใช้งานยาวเหยียดขี้เกียดฟัง
อยากนอนนั่งอย่างสบายยามไกลกัน

พอรถเคลื่อนเลื่อนไปไกลห่างบ้าน
แสนชื่นบานหัวใจคล้ายขึ้นสวรรค์
เปิดลิ้นชักให้ตังค์ตั้งหลายพัน
ช๊อบให้มัน....กระจายสบายจริง

ฉุนเหมือนกันทำไม่ไปวันเดียว
อยากจะเที่ยวให้รอบเดินช๊อบปิ้ง
พี่ไม่อยู่หมดห่วงคนท้วงติง
ฉุนเฉียวยิ่ง...วันเดียวเที่ยวไม่เพลิน
 
---สะเลเต---