เมื่อกล่าวถึงคาถามหาเสน่ห์
มิใช่เล่ห์ลมสวดเสกพ่นหน้า
ด้วยหวังผลความคิดฤทธิ์เดชา
ให้เขา-ท่านเมตตาพาเอ็นดู
แต่พระท่านกล่าวไว้ให้ปฏิบัติ
สังคหวัตถุธรรมนำมาสู่
ใครรู้เห็นจักรักแลอุ้มชู
จะตกอยู่สถานใดไม่อับปาง
หนึ่งคือทานการให้ในน้ำจิต
ยามหมู่มิตรลำบากมิถากถาง
ให้ด้วยความเอื้อเฟื้อเพื่อเบาบาง
อุปสรรคทุกอย่างเปิดทางจร
ดั่งว่าใช้ใจแลกในการคบ
ยามเพื่อนพบปัญหามาไล่ต้อน
คอยช่วยเหลือเกื้อกูลอย่างอาทร
ช่วยดับไฟหายร้อนสะท้อนนัย
สองปิยวาจาพาเสนาะ
พูดไพเราะเพราะคำลำนำใส
มิเสียดแทงแกล้งร้ายทำลายใจ
จนทำให้สูญเสียสามัคคี
ไร้ถ้อยคำติฉินนินทาโทษ
ให้เคืองโกรธโกรธาพาหลีกหนี
ให้ฝึกใช้สติผลิวจี
ประกอบด้วยกาลดีจะมีคุณ
สามอัตถจริยาพึงประพฤติ
ให้ใจยึดประโยชน์ไร้โทษหนุน
ให้คิดถึงส่วนรวมร่วมเจือจุณ
ด้วยเมตตาการุณร่วมแบ่งปัน
ควรงดเว้นดวงจิตคิดอาฆาต
พยาบาท มุ่งร้ายให้อาสัญ
รู้ผิดชอบ ชั่วดีเป็นสำคัญ
ให้แก่กันและกันสืบต่อไป
สี่สมานัตตตาพายึดเหนี่ยว
ความกลมเกลียวบังเกิดประเสริฐใส
มิถือตัวตนนี้ดีกว่าใคร
ทั้งยศฐานี่ไซร้ไม่สมควร
คือวางตนบนคำ"สม่ำเสมอ"
ไม่หลงเพ้อเห่อเหิมในทุกส่วน
สิ่งสมมุติยุติทุกกระบวน
ทั้งอบอวลถ้วนหน้าเมตตาธรรม
ธรรม 4 ข้อดำเนินเจริญสติ
ท่านดำริว่าไว้ไม่ถลำ
บังเกิดผลเมื่อผลิสตินำ
ใช่จดจำเท่านั้นหมั่นพิจารณ์
เมื่อทำได้ดังที่ทั้งสี่ข้อ
รักเกิดก่อถ้วนทั่วทุกสถาน
สามัคคีหมู่คณะเหลือประมาณ
ทั้งหน้าที่การงานสำราญเชียว
เกิดซึ่งความเคารพคอยนบนอบ
คือคำตอบของแก่นอย่างแน่นเหนียว
จะมีสุขใดเล่าเท่ากลมเกลียว
หลายใจรวมหนึ่งเดียวอย่างเกลียวกลม.
มิใช่เล่ห์ลมสวดเสกพ่นหน้า
ด้วยหวังผลความคิดฤทธิ์เดชา
ให้เขา-ท่านเมตตาพาเอ็นดู
แต่พระท่านกล่าวไว้ให้ปฏิบัติ
สังคหวัตถุธรรมนำมาสู่
ใครรู้เห็นจักรักแลอุ้มชู
จะตกอยู่สถานใดไม่อับปาง
หนึ่งคือทานการให้ในน้ำจิต
ยามหมู่มิตรลำบากมิถากถาง
ให้ด้วยความเอื้อเฟื้อเพื่อเบาบาง
อุปสรรคทุกอย่างเปิดทางจร
ดั่งว่าใช้ใจแลกในการคบ
ยามเพื่อนพบปัญหามาไล่ต้อน
คอยช่วยเหลือเกื้อกูลอย่างอาทร
ช่วยดับไฟหายร้อนสะท้อนนัย
สองปิยวาจาพาเสนาะ
พูดไพเราะเพราะคำลำนำใส
มิเสียดแทงแกล้งร้ายทำลายใจ
จนทำให้สูญเสียสามัคคี
ไร้ถ้อยคำติฉินนินทาโทษ
ให้เคืองโกรธโกรธาพาหลีกหนี
ให้ฝึกใช้สติผลิวจี
ประกอบด้วยกาลดีจะมีคุณ
สามอัตถจริยาพึงประพฤติ
ให้ใจยึดประโยชน์ไร้โทษหนุน
ให้คิดถึงส่วนรวมร่วมเจือจุณ
ด้วยเมตตาการุณร่วมแบ่งปัน
ควรงดเว้นดวงจิตคิดอาฆาต
พยาบาท มุ่งร้ายให้อาสัญ
รู้ผิดชอบ ชั่วดีเป็นสำคัญ
ให้แก่กันและกันสืบต่อไป
สี่สมานัตตตาพายึดเหนี่ยว
ความกลมเกลียวบังเกิดประเสริฐใส
มิถือตัวตนนี้ดีกว่าใคร
ทั้งยศฐานี่ไซร้ไม่สมควร
คือวางตนบนคำ"สม่ำเสมอ"
ไม่หลงเพ้อเห่อเหิมในทุกส่วน
สิ่งสมมุติยุติทุกกระบวน
ทั้งอบอวลถ้วนหน้าเมตตาธรรม
ธรรม 4 ข้อดำเนินเจริญสติ
ท่านดำริว่าไว้ไม่ถลำ
บังเกิดผลเมื่อผลิสตินำ
ใช่จดจำเท่านั้นหมั่นพิจารณ์
เมื่อทำได้ดังที่ทั้งสี่ข้อ
รักเกิดก่อถ้วนทั่วทุกสถาน
สามัคคีหมู่คณะเหลือประมาณ
ทั้งหน้าที่การงานสำราญเชียว
เกิดซึ่งความเคารพคอยนบนอบ
คือคำตอบของแก่นอย่างแน่นเหนียว
จะมีสุขใดเล่าเท่ากลมเกลียว
หลายใจรวมหนึ่งเดียวอย่างเกลียวกลม.