เมื่อความจริงเผยนัย...เธอไปลับ
แกล้งขานขับอารมณ์ตรมหม่นหมาง
สำเนียงถ้อยอ้อยอิ่งประวิงวาง
สำเนียงนางอ้อล้อหนอมารยา
ล้วนแต่คำเผยฝากอยากรู้จัก
ล้วนแต่อ้างคำรักปักห่วงหา
พร้อมกระแสเสียงสั่งหลั่งน้ำตา
พร้อมท่วงท่าระโหยเหมือนโรยแรง
แต่พอลับตาไปไหวระริก
เสียงกระซิกหยิกหยอกออกแสวง
ทั้งออดอ้อนออเซาะเฉาะสำแดง
ท่ามสีแสงแฝงสลัวตัวโลกีย์
เมื่อความจริงเผยนัย...เหมือนใจหาย
เห็นเลวร้ายเหลือล้นบนฉวี
เห็นสองหน้าสองลิ้นปลิ้นวจี
ขอลาที..คนช้ำ..จำต้องลา.
แกล้งขานขับอารมณ์ตรมหม่นหมาง
สำเนียงถ้อยอ้อยอิ่งประวิงวาง
สำเนียงนางอ้อล้อหนอมารยา
ล้วนแต่คำเผยฝากอยากรู้จัก
ล้วนแต่อ้างคำรักปักห่วงหา
พร้อมกระแสเสียงสั่งหลั่งน้ำตา
พร้อมท่วงท่าระโหยเหมือนโรยแรง
แต่พอลับตาไปไหวระริก
เสียงกระซิกหยิกหยอกออกแสวง
ทั้งออดอ้อนออเซาะเฉาะสำแดง
ท่ามสีแสงแฝงสลัวตัวโลกีย์
เมื่อความจริงเผยนัย...เหมือนใจหาย
เห็นเลวร้ายเหลือล้นบนฉวี
เห็นสองหน้าสองลิ้นปลิ้นวจี
ขอลาที..คนช้ำ..จำต้องลา.
"บ้านริมโขง"