~~~~
เพียงในฝัน จินตนา พาหวนหอม
นำเหนี่ยวน้อม นิจนิรันดร์ อันสังหรณ์
ยามตื่นมามีไหมในอาวรณ์
ความจริงร้อนรนนัก...หักอาลัย...
๐๐๐
มีคำหวานจริงเหลือเมื่อยามหลับ
โอบประทับอุ่นทรวงห่วงไฉน
กล่าวคำหวานสานรักปักดวงใจ
อ้อนอาลัยให้หวนชวนชื่นชม
งามใบหน้านวลแนบแอบหว่างอก
จิตระทกหวิวหวามยามสุขสม
กอดกระชับแนบนางอย่างภิรมย์
รื่นเริงลมพรมสวาทวาดวิมาน...
เหลือเพียงฝันวันนี้ที่ครวญคร่ำ
เหลือเพียงจำในจินต์ถิ่นสถาน
เหลือเพียงกรุ่นกลิ่นเนื้อเมื่อวันวาร
เหลือเพียงใจร้าวรานกาลผ่านมา
เมื่อเธอไปไกลห่างตามทางสุข
ปล่อยเรื่องทุกข์ฝากให้ใจห่วงหา
นิรันดร เพียงฝัน อันลวงตา
ไร้นำพาความจริง..สิ่งเตือนใจ
อย่าอ้างเลย รักนั้น มันยังอยู่
อย่าอ้างเลย รักคู่ อยู่สุกใส
อย่าอ้างเลย ในคำ พร่ำพิไร
อย่าอ้างเลย...อาลัย..ใครคร่ำครวญ
๐๐๐
ในโลกแห่งความจริง..สิ่งที่หวัง
อยู่เพียงยั้งใจตนทนกำสรวล
อยู่เพื่อรอ วันชื่น คืนเนื้อนวล
ได้คู่ควร..เคียงสอง...ครองนิรันดร์.
๐๐๐
เพียงในฝัน จินตนา พาหวนหอม
นำเหนี่ยวน้อม นิจนิรันดร์ อันสังหรณ์
ยามตื่นมามีไหมในอาวรณ์
ความจริงร้อนรนนัก...หักอาลัย...
๐๐๐
มีคำหวานจริงเหลือเมื่อยามหลับ
โอบประทับอุ่นทรวงห่วงไฉน
กล่าวคำหวานสานรักปักดวงใจ
อ้อนอาลัยให้หวนชวนชื่นชม
งามใบหน้านวลแนบแอบหว่างอก
จิตระทกหวิวหวามยามสุขสม
กอดกระชับแนบนางอย่างภิรมย์
รื่นเริงลมพรมสวาทวาดวิมาน...
เหลือเพียงฝันวันนี้ที่ครวญคร่ำ
เหลือเพียงจำในจินต์ถิ่นสถาน
เหลือเพียงกรุ่นกลิ่นเนื้อเมื่อวันวาร
เหลือเพียงใจร้าวรานกาลผ่านมา
เมื่อเธอไปไกลห่างตามทางสุข
ปล่อยเรื่องทุกข์ฝากให้ใจห่วงหา
นิรันดร เพียงฝัน อันลวงตา
ไร้นำพาความจริง..สิ่งเตือนใจ
อย่าอ้างเลย รักนั้น มันยังอยู่
อย่าอ้างเลย รักคู่ อยู่สุกใส
อย่าอ้างเลย ในคำ พร่ำพิไร
อย่าอ้างเลย...อาลัย..ใครคร่ำครวญ
๐๐๐
ในโลกแห่งความจริง..สิ่งที่หวัง
อยู่เพียงยั้งใจตนทนกำสรวล
อยู่เพื่อรอ วันชื่น คืนเนื้อนวล
ได้คู่ควร..เคียงสอง...ครองนิรันดร์.
๐๐๐
"บ้านริมโขง"
รอสร้างฝัน วันจริง ทุกสิ่งสม
ได้ภิรมย์เริงรื่นเช่นคืนฝัน
ให้มีเรา คงอยู่ เป็นคู่กัน
เช่นตะวัน จันทรา คู่ฟ้าไกล
********
เพียงแค่เรา ไม่ท้อ รอความหวัง
ร่วมเดินทาง รักแน่ ร่วมแก้ไข
ฝ่าแดดฝน มิหวั่น แม้วันใด
เกี่ยวก้อยไป ให้รัก เป็นหลักพิง
ณ.วันนี้ เราสอง ยังต้องห่าง
ไม่อาจเดิน ร่วมทาง ดังทุกสิ่ง
แต่ความหวัง ที่รอ จะขออิง
คือความจริง สุขสันต์ ในบั้นปลาย
หากไม่สม ดั่งใจ ปรารถนา
กาลเวลา พาจินต์ สิ้นสลาย
แต่ความรัก จะอยู่ มิรู้คลาย
ดั่งมุ่งหมาย รักมั่น ไม่ผันแปร
สายลมแรง แฝงใน อุ่นไอรัก
ร้อยสลัก ปักเน้น เป็นกระแส
ด้วยสุดซึ้ง ตรึงไว้ ในดวงแด
คือรักแท้ ที่ปอง ทั้งสองจินต์
*********
สิ้นสุดสาย ปลายฝั น วันสิ้นสุด
ไม่ขอหยุด รักเคียง เพียงถวิล
หากต้องฝัง ร่างลง ตรงพื้นดิน
ยังร้อยริน รักมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"