[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ว่ากันว่าดอกใฝ่บานยามหน้าแล้ง
ยามเยื้อแย่งแกร่งเกลื้อเป็นเชื้อไข
จักยืนต้นพ้นพื้นกลืนความใน
ตายลงไปด้วยใจรักประจักษ์แล

เมื่อถึงคราวโรยรามิโรยร่วง
ยังทิ้งช่วงชีวิตติดร่างแห
ทอดดวงดอกงอกงามมิผันแปร
งดงามแม้ไร้แต่งแต้มแจงจำนง

ไผ่หลงกอก่อต้นตายคล้ายว่าเศร้า
มาดูเอาจึงได้เห็นเป็นประสงค์
ที่สิ้นชีพใช่เพียงเลี่ยงแลลับลง
แต่เป็นเพราะเผ่าพงศ์คงดำเนิน

ดอกไผ่บานวันวานน่าใจหาย
เมล็ดพันธุ์กระจายหายห่างเหิน
เมล็ดร่วงลอยคล้อยไปในทางเดิน
ไม่ยากเกินเกิดต้นใหม่ใกล้เข้ามา

ตายวันนี้เพื่อก่อเกิดเชิดต้นใหม่
ให้สูงใหญ่ตามใจปรารถนา
ก่อเกิดร่มชมเงาเร้าจินตนา
งามผืนป่าดงไผ่ใจแวะเวียน

                            with love"