เสียงหัวใจ กรีดก้อง ร่ำร้องเศร้า
เมื่อคนเข้าใจกัน กลับผันหนี
ทำเหินห่าง อย่างไม่เหลือ เยื่อไมตรี
ร้าวฤดี แดดวง ทุกข์ห้วงใจ
ตัดใจลาอาลัยเหมือนไม่รัก
ไม่เคยได้รู้จัก ตระหนักไว้
เหมือนตัดบัวขาดเยื่อ ไม่เหลือใย
จากกันไป ไกลห่าง ร้างสัมพันธ์
เพียงแรกรัก ไม่ทัน ก็ฝันค้าง
ต้องเลิกร้าง จากลา เหมือนอาถรรพณ์
มาดลจิต ดลใจ ให้หน่ายกัน
แล้วห้ำหั่น บั่นทอน ทุกตอนชิน
เมื่อไม่เหลือ เยื่อใย อาลัยรัก
ก็จำหักรักลา ซาถวิล
จงไปดี มีสุข ไร้ทุกข์จินต์
ขอยุพิน ลืมฉัน เมื่อวันลา