๐ ตะลึงลานกานท์ถ้อยบริบท
ฤาอมฤตราดรดพจน์อวลหอม
ครองใจแล้วแว่วหวานปานพะยอม
จิตหลงค้อมจอมขวัญในทันตา
๐ นิรันดรดำรงอสงไขย
กระพือไฟพิลาสปรารถนา
ส่งสัญญาณผ่านใจสู่ปลายฟ้า
จูงจอมขวัญกัลยาไขว่คว้าดาว..
ระนาดเอก
๐ ทุกพจน์ถ้อย..ร้อยความ..ช่างงามล้ำ
ทุกทุกคำ..พร่ำออก..มาบอกกล่าว
ทุกทุกบท..จรด-จาร..ขานเรื่องราว
สมเป็นสาว..ชาวกวี..นี่กระไร
๐ "สุนันยา"..นารี..ศรีสมร
ร่ายบทกลอน..อ้อนพจน์..ช่างสดใส
"ระบายจันทร์"..สรรคำ..ช่างอำไพ
จารึกไว้..ในลาน..คนสานคำ....
ด้วยจิตคารวะต่อแม่นางทั้งสอง....."ระบายจันทร์"..."สุนันยา"victoria's secret
ทุกทุกคำ..พร่ำออก..มาบอกกล่าว
ทุกทุกบท..จรด-จาร..ขานเรื่องราว
สมเป็นสาว..ชาวกวี..นี่กระไร
๐ "สุนันยา"..นารี..ศรีสมร
ร่ายบทกลอน..อ้อนพจน์..ช่างสดใส
"ระบายจันทร์"..สรรคำ..ช่างอำไพ
จารึกไว้..ในลาน..คนสานคำ....
ด้วยจิตคารวะต่อแม่นางทั้งสอง....."ระบายจันทร์"..."สุนันยา"victoria's secret
ร้อยเรียงกานท์ กวินท์ จากจินต์รัก
ด้วยตระหนัก ถึงใน หทัยร่ำ
รินร่ายศิลป์ อักษรา มาน้อมนำ
เพื่อตอกย้ำ รักเอย ที่เคยมี
กลั่นคำกรอง ร้องไห้ ในอักษร
ทุกบทตอน คือจริง เป็นสิ่งที่
เกิดกับตน ในอดีต กรีดฤดี
ทรงจำนี้ ยากนัก ที่จักเลือน......ค่ะ พี่ระนาด
จึงเรียงร้อย ถ้อยงาม เนื้อความชัด
วางสัมผัส ใจตรม ที่ขมเฟื่อน
ย้อนรอยวัน เศร้าสุข เคยขลุกเยือน
เก็บไว้เตือน ใจรัก เมื่อจากกัน
แม้เวลา ผ่านผัน นานแค่ไหน
ทรงจำใน ฤดี ยังมีฝัน
เราเลิกลา แต่ว่า ยังผูกพัน
ตราบชีวัน สิ้นสลาย...ดวงใจภักดิ์.......ค่ะพี่ victoria's secret
"สุนันยา"