หยาดคำเอย..งดงาม แลหวามไหว
ดุจปลายไผ่เรียงริ้วพลิ้วลมอ่อน
ละมุนคล้ายคลี่แผ่แพรอาภรณ์
ผืนอักษรควรค่าน่านิยม
หยาดคำเอย..คล้ายว่ามาหยาดหยด-
มธุรสโลมเลียเสียสิ้นขม
ดุจร่ายถ้อยมนตราเป็นอาคม
สะกดผู้ลอบชมให้สมยอม
"ระบายจันทร์ "
ดุจปลายไผ่เรียงริ้วพลิ้วลมอ่อน
ละมุนคล้ายคลี่แผ่แพรอาภรณ์
ผืนอักษรควรค่าน่านิยม
หยาดคำเอย..คล้ายว่ามาหยาดหยด-
มธุรสโลมเลียเสียสิ้นขม
ดุจร่ายถ้อยมนตราเป็นอาคม
สะกดผู้ลอบชมให้สมยอม
"ระบายจันทร์ "
ช่างเปรียบเปรย เลยจริง ในสิ่งเห็น
ดั่งน้ำเย็น พร่างพรม คำคมหอม
เหมือนราตรี กลิ่นอวล ชวนดมดอม
ช่อพะยอม กลีบงาม ส่งความมา
ให้รู้สึก เขินอาย ในสำนึก
ลองตรองตรึก เกินที่ จะมีค่า-
ดังคำชม รมย์รื่น ชื่นจินตา
"ระบายจันทร์" กล่าวพา ค่าเกินควร...
"สุนันยา"
ดั่งน้ำเย็น พร่างพรม คำคมหอม
เหมือนราตรี กลิ่นอวล ชวนดมดอม
ช่อพะยอม กลีบงาม ส่งความมา
ให้รู้สึก เขินอาย ในสำนึก
ลองตรองตรึก เกินที่ จะมีค่า-
ดังคำชม รมย์รื่น ชื่นจินตา
"ระบายจันทร์" กล่าวพา ค่าเกินควร...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
