~~~~
เพียงในฝัน จินตนา พาหวนหอม
นำเหนี่ยวน้อม นิจนิรันดร์ อันสังหรณ์
ยามตื่นมามีไหมในอาวรณ์
ความจริงร้อนรนนัก...หักอาลัย...
๐๐๐
มีคำหวานจริงเหลือเมื่อยามหลับ
โอบประทับอุ่นทรวงห่วงไฉน
กล่าวคำหวานสานรักปักดวงใจ
อ้อนอาลัยให้หวนชวนชื่นชม
งามใบหน้านวลแนบแอบหว่างอก
จิตระทกหวิวหวามยามสุขสม
กอดกระชับแนบนางอย่างภิรมย์
รื่นเริงลมพรมสวาทวาดวิมาน...
เหลือเพียงฝันวันนี้ที่ครวญคร่ำ
เหลือเพียงจำในจินต์ถิ่นสถาน
เหลือเพียงกรุ่นกลิ่นเนื้อเมื่อวันวาร
เหลือเพียงใจร้าวรานกาลผ่านมา
เมื่อเธอไปไกลห่างตามทางสุข
ปล่อยเรื่องทุกข์ฝากให้ใจห่วงหา
“นิรันดร” เพียงฝัน อันลวงตา
ไร้นำพาความจริง..สิ่งเตือนใจ
อย่าอ้างเลย รักนั้น มันยังอยู่
อย่าอ้างเลย รักคู่ อยู่สุกใส
อย่าอ้างเลย ในคำ พร่ำพิไร
อย่าอ้างเลย...อาลัย..ใครคร่ำครวญ
๐๐๐
ในโลกแห่งความจริง..สิ่งที่หวัง
อยู่เพียงยั้งใจตนทนกำสรวล
อยู่เพื่อรอ วันชื่น คืนเนื้อนวล
ได้คู่ควร..เคียงสอง...ครองนิรันดร์.
๐๐๐
เพียงในฝัน จินตนา พาหวนหอม
นำเหนี่ยวน้อม นิจนิรันดร์ อันสังหรณ์
ยามตื่นมามีไหมในอาวรณ์
ความจริงร้อนรนนัก...หักอาลัย...
๐๐๐
มีคำหวานจริงเหลือเมื่อยามหลับ
โอบประทับอุ่นทรวงห่วงไฉน
กล่าวคำหวานสานรักปักดวงใจ
อ้อนอาลัยให้หวนชวนชื่นชม
งามใบหน้านวลแนบแอบหว่างอก
จิตระทกหวิวหวามยามสุขสม
กอดกระชับแนบนางอย่างภิรมย์
รื่นเริงลมพรมสวาทวาดวิมาน...
เหลือเพียงฝันวันนี้ที่ครวญคร่ำ
เหลือเพียงจำในจินต์ถิ่นสถาน
เหลือเพียงกรุ่นกลิ่นเนื้อเมื่อวันวาร
เหลือเพียงใจร้าวรานกาลผ่านมา
เมื่อเธอไปไกลห่างตามทางสุข
ปล่อยเรื่องทุกข์ฝากให้ใจห่วงหา
“นิรันดร” เพียงฝัน อันลวงตา
ไร้นำพาความจริง..สิ่งเตือนใจ
อย่าอ้างเลย รักนั้น มันยังอยู่
อย่าอ้างเลย รักคู่ อยู่สุกใส
อย่าอ้างเลย ในคำ พร่ำพิไร
อย่าอ้างเลย...อาลัย..ใครคร่ำครวญ
๐๐๐
ในโลกแห่งความจริง..สิ่งที่หวัง
อยู่เพียงยั้งใจตนทนกำสรวล
อยู่เพื่อรอ วันชื่น คืนเนื้อนวล
ได้คู่ควร..เคียงสอง...ครองนิรันดร์.
๐๐๐
"บ้านริมโขง"