ในรำพึง
รวิจรรอนแสงสำแดงหลบ
เพลาพลบนภดลหม่นสลัว
ระงมคละระเบ็งบรรเลงรัว
กังวานทั่วท้องนาทิวผาไพร
เงากระท่อมลอมฟางทางท้ายทุ่ง
งามดั่งปรุงปลาบจิตพิสมัย
กุสุมาลย์รำเพยร่วมเผยนัย
รวยรินให้ใฝ่ฉมหมายดมดอม
ทอดกายเอนทาบชานเนานานแล้ว
รำพึงแก้วแพรวนัยใจถนอม
เหลือบตาแลแคร่เก่ากลิ่นเจ้าจอม
ก็ฟุ้งห้อมหอมหวนอาบอวลมาน
เคยภิรมย์ชมชิดสนิทขวัญ
พรอดรำพันกลั่นเอื้อนยะเยื้อนหวาน
เสี้ยวจันทร์แรมแซมดาวพราวละลาน
เป็นพยานขานรักภักดิ์มิวาย
พี่ผิวขลุ่ยขับข้องทำนองเห่
ซอเจ้าเร่เรียงรับขยับสาย
กล่อมบรรโลมโลกหล้านภาพราย
พลิ้วระบายบำบวงห้วงกวิน
ขลุ่ยบรรเลงเพลงคลอสีซอรับ
ไพรขยับพรับพร้องทำนองศิลป์
สร้อยสำเนียงเคียงครวญรัญจวนจินต์
เฝ้าถวิลถิ่นร่ำในรำพึง
ปภัสร์
๑๒ กันยายน ๒๕๕๔
ขอบคุณภาพ งาม งาม จากอินเตอร์เน็ตครับ